Moi. We zijn weer tuus. Het is nu 5 uur 's-ochtends en inderdaad: klaarwakker. En gisteren: helemaal gesloopt. Op zich hebben we echt een hele voorspoedige reis terug gehad. We werden vrijdagochtend wakker, straaalende dag en erg relaxed de laatste spulletjes gepakt, sleutel ingeleverd, de campingcleaners maakten de stacaravan schoon (zou dat allemaal nog schoonkunnen dan??! schimmeltje hier schimmeltje daar..) dus wij reden met onze patserbak naar het centrum voor de laatste Caffe Latte en warme witte chocolademelk (Robin's favoriet). Ideaal dat we de auto op het airport konden afzetten dus geen gedoe met koffers overplaatsen in een airportbus ofzo, maar gewoon onszelf daar afzetten. Ingecheckt en om stipt 14.40 stegen we op. Echt bijzonder hoor, dat het gewoon allemaal gelukt is, en dat de kids het allemaal zo fantastisch doen. En weer, op het moment van opstijgen...we keken naast ons (robin en ik zaten weer naast elkaar en naast ieder van ons zat een kindje, slim he, kunnen ze onder geen beding ruzie maken, wil je toch graag voorkomen in een plane) en beiden sliepen ze als een blok, direct al. Uuuuren achterelkaar. Tsja genoeg indrukken te verwerken. Vlucht verliep eigenlijk best snel, ach je stelt je erop in he, dus dan valt het altijd mee vind ik en het eten was weer heerlijk. In NZ hebben ze van die belachelijk verslavingmakende TIMTAM's , chocoladekoekjes met een laagje ik-weet-niet-wat ertussen, maar het smaakt in elk geval altijd naar meer. Die kregen we als toetje, alsook bij een andere maaltijd het in NZ overbekende Hokey Pokey Icecream, nou DAT is ook lekker!! Vanille-ijs met bolletjes caramel erin. Hoe verzinnen ze het. Noodles, beef, broodjes, voor de kids kiddy-meals al via internet besteld (Cathey Pacific, daar vlogen we mee), ze kregen er zelfs kadootjes bij, stickers, kleurpotloden, puzzeltjes..etc. Die enorme trolley met spelletjes e.d. die wij alleen al meehadden voor hun was dus compleet overbodig, haha. In Hongkong 3 uurtjes overstaptijd, super, genoeg om de benen te strekken, wat te eten EN ...de kids in een supermooie speeltuin te laten ravotten. Op vloerbedekking, lekker zacht en allemaal speektoestellen bij gate 25 (voor de reizigers die toevallig met kids nr Hongkong vliegen is dit een tip). Tweede vlucht ging ook super, aan de praat geraakt met een aantal mensen, ach ja , gaat allemaal zo makkelijk. Kids hebben alle tekenfilms op hun schermpje gezien en zaten dus als ze niet sliepen ademloos te kijken. Robin en ik hebben ons ook goed kunnen vermaken van Friends-afleveringen tot aan de film The Hangover. Sjonge wat is die grappig. En toen..was het moment daar: Schiphol in zicht, allemaal lichtjes, heldere lucht (dat viel gelukkig weer mee!!), goede landing, bagage opgehaald en daar stonden...opa en oma!!! Kids helemaal door het dolle. Erg lief dat Jan en Jeanet hun bed zo vroeg hebben verlaten om ons te verwelkomen. Toppie, sweet as (ja dat blijft er in natuurlijk he). Treinreis naar huis genomen, we waren het toen wel helemaal zat hoor, eerlijk is eerlijk, na 37 uur reizen met het haar dwars op de kop en de oogbollen achterin de schedel wil je wel naar huus. Komen we aan in Hoogeveen....Willen naar onze auto toelopen...parkeerterrein weg, foetsie, verdwenen!!! Nou dan denk je dus echt dat die jetleg is aangekomen. Ik gevraagd aan de kioskmedewerker en die vertelde dat ze 2 dagen geleden een bordje neer hadden gezet van NIET PARKEREN en dat de auto's die daar nog stonden gewoon zonder pardon zijn weggehaald, het was nu braakliggend terrein geworden. Oke. Ehh...waar dan? Lang verhaal kort maken: onze auto stond geparkeerd op een parkeerplaats 100 meter verder. Eind goed al goed. Koffers erin en nr Odoorn! En daar hing aan de deur.....een grote tas met lekkers, hartjes geknutseld met strijkkralen, briefjes, chocolade, speculaas, etc. WAT LIEF en wat een ontvangst. Dat waren onze lieve straatgenootjes, Peter en Edwin, bedankt jullie zijn toppers.Jullie kids ook!!
Enfin....Lianne en Jorge kwamen ons ook nog even verwelkomen, heerlijk, das dan ook weer errug leuk thuiskomen moet ik zeggen!!! Tsja en dat gaan we dus allemaal vaarwel zeggen...ik weet het, maar goed, het is maar 37 uur reizen en dan ben je zo weer bij elkaar :-). Elk voordeel heb z'n nadeel :-).
's-Middags he-le-maal tuttikaputti en de kids waren niet stuk te krijgen, direct vriendjes opgezocht en verhalen verteld. Maar goed...aan alles komt een eind...dus ook aan onze oogjes..Ik heb een ovenschotel in de oven gezet (verrassend) en ik ben om 17 uur ingestort. Om 19 uur stortte de rest van de familie in en liggen nu nog op 1 oor zwaar te pitten. Robin is nu ook net naar beneden gekomen, Nederlandse cruesli weg te krijgen. Nou goed, ik rond af, ik blijijiijijf anders maar oninteressante details vermelden haha, dus.....beste mensen helemaal top dat jullie ons zo trouw hebben gevolgd, ik hoop dat de ontwikkelingen hier in NL ook lekker doorgaan v.w.b. onze emigratie en we houden jullie daar zeer zeker van op de hoogte.Voor nu: succes met onze jetleg en see ya!!
Sweet as bro',
Robin Miriam, Kiare en Benjamin!
