Shop till ya drop

Weer 2 dagen verder en het gevoel dat we weer een week hebben meegemaakt. Gister zijn Ro en ik zo'n 50 km wezen fietsen met 100 graden celsius. Nu is dat lichtelijk overdreven maar mijn gevoelstemperatuur gaf dat wel aan zeg maar. Mooie route door de rijstplantages waar de Thai people hard aan het werk waren. Deze mensen zijn of aan het werk, of aan het eten of aan het slapen of aan het genieten of aan het brommerrijden maar in elk geval NIET aan het fietsen. Dus die keken hun ogen uit. Benjamin en Kiare gingen voorop de brommert van opa Cees, zooo hee en dat vonden ze stoer!!! dat WAS ook n stoer gezicht. Cees deed ' t natuurlijk rustig an, beide kidz met hun zonnebrillen op, kiare gasgeven en ben op de toeter.  En wij half doodgaan op die fiets. Bij n prachtig golfresort geluncht en toen....moesten we ook weer terug! Tuttikaputti kwamen we aan bij Cees alwaar het bad klaarstond voor de hoognodige verfrissing, zie foto. Wij houden van bergen en dalen, zowel in ons leven als in de dag, om dan de mooie dingen weer extra te apprecieren. Duss.....Ro en ik opgeknapt en wel sprongen op de brommert, wind door de haren en op naar een uur Oil Massage!!! DAS genieten!! Zere spiertjes werden even goed heen en weer geschud. Daarna voor werkelijk waar 2 euro in totaal voor 5 personen eten op de lokale markt gehaald, geen idee wat Ro en ik gehaald hebben eigenlijk, iets van poffertjes maar dan met gesmolten rijst-inhoud en iets van mie met vegetables erdoorheen en pork denk ik en nog iets. Maar LEKKER dat het was. Mjammie.
Vandaag was het shoppingtime. Vanochtend kwamen eerst Nuam en Kempang, 2 16-jarige meiskes uit het dorp hiernaast langs, kiare helemaal heppie, die vind dat prachtig natuurlijk, wat oudere meisjes. Recht voor de raap als ze is, stapte ze op hen af en ging met hun voetballen,  mens-erger-je nieten en mikado-en. Deze meisjes zijn erg verlegen, zeiden geen woord, maar met alleen gebarentaal kwamen ze dus al 'n enorm eind! Super om te zien. No worries dus voor NZ. " in Thailand heb ik dus al vriendinnetjes, nou dat is dus al geregeld" zegt ze zelfverzekerd..:-).
Vanmiddag werden dochter en ik afgezet met de auto bij een shoppingmall, want madam had een paar dagen terug geweldige schoenen gezien, MET een hakje...iedereen die K kent weet dat die 2 niet zonder elkaar kunnen, lady als ze is. Duss..wij op pad. En ja hoor, gevonden, voor  8 euro. Nog redelijk stevig ook nog, ze loopt er zo mee weg en oke ik geef toe...'t staat prachtig. Met haar roze handtas bij Doi Pui gekocht...a real lady. De mannen waren naar 't ziekenhuis voor 'n kleinigheidje. Hier heb je geen huisarts, maar ga je direct naar the hospital. Ze zijn ook heel zorgzaam: je wacht 5 minuten, komt er een zuster op je af, vraagt of ze je kan helpen en of je een ongeluk hebt gehad met echt een bezorgde blik op 't gezicht. In NL moet je sowieso een verwijzing vd huisarts hebben om er naar binnen te mogen tenzij 't spoed is. Je krijgt hier direct een arts te spreken, zo nodig op eigen verzoek een rontgenfoto en daarna door weer een ander de uitleg. Je betaalt direct en je staat vaak binnen anderhalf uur weer buiten met meer info dan je naar binnen ging, of zelfs een operatie(tje). That's why veel farang (buitenlanders) naar Thailand gaan voor behandelingen en\of diagnoses.
Daarna met zn 5-en naar de walking market in Chiang Mai. Grote markt met voedsel, de heerlijkste dingen (sticky rice met mango!!) tot kleding tot paintings, etc. Heel gezellig, ook veel toeristen. Die zag je dan weer niet bij Doi Pui.  Afdingen hoort er ook bij, maar je voelt je gewoon beschaamd als je dat doet, want het IS al zo ontzettend betaalbaar. Een thaiboxing-zwembroek voor benj voor 4 euro en daar ook nog op afdingen. Een dorpsstam-rokje voor K voor 3,50 en daar ook nog op afdingen..Tsja...oke doe dr nog maar 30 cent af dan. Nu net terug van heeeel scherp eten, maar toch errug lekker hoor: Red Curry with vegetables, Green Curry, Tom Yam soup (Yammie) en rice voor de kidz. Die vinden het allemaal prachtig al die aandacht en het late opblijven..Beiden zaten na het eten iedereen te begroeten met ' Sawadii Kha'  op 2 plastic stoeltjes naast elkaar, handjes onder kin..uberschattig. But time 2 go home en lekker tukken.
We zijn hier nu een week en al zooveel gedaan en gezien. Vanochtend besproken wat verder te doen. Ik merkte de eerste dagen heel duidelijk dat we beiden niet eens de puf hadden om erover na te denken hoe de reis te vervolgen. Gewoon maar genieten van elke dag. We hebben de afgelopen maanden zoveel moeten plannen, bedenken, organiseren. Nu ff niet zeg maar. Heerlijk. Echt vakantie.  Na 1 week kijken we weer een heel klein beetje vooruit. We blijven nog 9 nachtjes bij opa Cees (kidz genieten ook echt van zijn aanwezigheid!!!) en dan met de bus overdag naar Hua Hin, een badplaats aan het strand. 12 uren reizen, maar n prima bus en genoeg te zien. Leuk hotel uitgezocht in lonely planet, een family-ding met schattige glijbaantjes enzo, is Robin ook weer even zoet ;-) En op loopafstand van da beach! Goh toch steeds weer wennen dat we ons niet hoeven te haasten!! We zijn nu echt in no-mans-land...no house in holland en nog geen onderdak in NZ. Maar over 1 maand vast wel.
Greetzz,
M
X