Vijfde dag na aardbeving Christchurch...Veel tragedie. Hulptroepen zijn ook van andere landen heel snel op gang gekomen. Maar ´t blijft devastating om te lezen dat een baby bijvoorbeeld van 9 maanden oud is gedood doordat een televisie door de earthquake op z´n nek is gevallen..En meer van dit soort verhalen..Maar goed, Christchurch is natuurlijk niet de enige stad ter wereld waar zich een tragedie afspeelt. Maar dagen achtereen leek het er hier wel op, iedereen is van slag.
Ik zal heel voorzichtig ook een beetje vertellen hoe het hier verder gaat en waar we mee bezig zijn. Robin is momenteel een weekend in Dunedin voor de Weetbixtour, die was vorige week in Auckland, duss..Kiare heeft voor het eerst meegedaan. Ze kende verder niemand, stond daar tussen 3000 (!!) andere kidz en ging koelbloedig haar ding doen en ze vond het superleuk. Vooral haar medaille op het eind (iedereen kreeg dat voor 't meedoen). Zwemmen 40 meter door de zee met hun witte badmutsjes op, dan rennen naar de fiets, ze haalde iedereen in met 'r mega-bike (nog niet verleerd dus) en tot slot 2 km rennen. Stoeoerrr....Ik doe dr zo fotoos bij.
En dinsdag kregen we bezoek uit NL..Riet en Marijke uit 't Haantje of all places. Zij zijn lekker op vakantie in NZ om ook familie te bezoeken. Was harstikke gezellig. Komt Benjamin met een spel aanzetten om met Riet te doen. Drie keer raden. Riet is ook de jongste niet meer (dacht ik dan met haar 60 plus) maar niets is minder waar als ik haar body in alle mogelijke en onmogelijke bochten zie wringen met jawel...het spel ....Twister!! Riet draait haar hand er niet voor om (of juist wel dus in dit geval) en ging lekker los. Zie fotoos :-)
Donderdag heb ik geholpen op creche bij benj. Moest ik helpen bij de knutselhoek, ooooh nee......Not my strongest point zeg maar. Een bloggetje in elkaar knutselen lukt me af en toe wel redelijk maar een raket van rond kartonnen materiaal met vleugels, motoren en een ik-weet-niet-wat aan de voorkant terwijl alle kidz kijken hoe ik dit met m'n geweldige creatieve kwaliteiten in elkaar fabriceer...mwoeaah. Laat mij dan maar koffie zetten voor de leidsters. Paulien, ik heb je gemist hoor!! Later hebben Janet (de leidster) en ik het over de creatieve kwaliteiten die ik toch echt ergens in huis MOET hebben vindt ze, want anders kleed ik me toch niet zo bijzonder (oh eeh...bedankt..). Nou eeh...ik ben af en toe een beetje muzikaal zeg maar. Hoppa, daar had ze me: op de agenda gezet en over 2 weken mag (lees: moet) ik aantreden in vol ornaat met fluit en al om 40 kidz te gaan amuseren. Joepie.
En op vrijdagochtend ben ik nu samen met een andere moeder de vaste bibliotheek-kracht op school van Kiare. Nou harstikke prima vind ik dat.
Goed, ik ga es even wat fotoos op het blog zetten, weer een paar leuke gemaakt al zeg ik het zelf. Morgen heeft Kiare een kinderfeestje, dus nog ff kadootje inpakken (om half twaalf 's-avonds? kan ik morgenochtend natuurlijk ook doen he..).
Oh ja, da house: ik verliet jullie enkele weken terug met de cliffhanger dat we uit het huis moeten, well, zo staat het er nu voor: gedurende 4 weken wordt er nu getracht het huis te verkopen (termijn ging afgelopen week in), mocht dit nu niet lukken voor de gevraagde (hoge) prijs, dan halen ze 'm weer van de markt en mogen we er nog minstens een jaar blijven wonen. Dat hopen we dus he! Nu elk weekend open huis en zorgen wij dat we 'm ff gepeerd zijn. Met een dikke bende achterlatend. Nee hoor, flauw, tuurlijk werken we wel mee. En dat aanbod van ons om te gaan verven om onze huur wat naar beneden te halen, is hij niet op ingegaan. 80% van de waarde van het perceel is het land erom heen! Duss...weinig zin om voor het restant veel geld neer te tellen voor verf. Jammerr.. Ach nooit geschoten is altijd mis of niet dan.
Goed ik ga nu ECHT ff de foto's doen voordat ik boven mn laptop in slaap val...
Cheers,
M
Geen opmerkingen:
Een reactie posten