ka-POT zijn we....oh my god ....elke spier in mn lijf voel ik, 10 jaar ouder in 't gezicht en rugpijn om U tegen te zeggen. Dat is dus wat verhuizen met me doet :-/ . Beetje onderschat denk ik. De verhuizing begon erg relaxed, week vantevoren dozen in begonnen te pakken (huh goed nederlands? klinkt raar als ik die zin hardop zeg) en klaar voor de big move. Robin had eerst nog een schoolreisje van Kiare waar hij als een dolle moest helpen fysiek dus hij begon al kapot aan de verhuizing. Een vriendin hielp mij die ochtend met het versjouwen van de dozen, gelukkig 2 minuten rijden van het oude huis. Kidz waren die nacht uitbesteed aan vrienden zodat Robin en ik vrijdagavond nog konden sjouwen. Zaterdag 3 sterke kerels opgetrommeld en de spanning werd opgebouwd tot het moment supreme...: de piano. Uit de 19e eeuw. Die is heul heul erg zwaar. En het huis waar we wonen nu is een elevated house (op een heuvel dus) met een oprijlaan om ook U tegen te zeggen. En als je ergens heel erg tegenop ziet dan valt het uiteindelijk vaak mee.....elke spier in onze lijven was gespannen om de piano de heuvel op te rijden en het ging! toen hij ent binnen stond begon het te regenen. Nice timing.
Zondag hebben we het oude huis nog moeten schoonpoetsen (ja oma dat was een immens karwei ;-) )...en he-le-maal stuk lagen we om 21 uur in bed met zn allen. De hele dag keken we uit naar het moment dat we met zn 4-en voor de knisperende openhaard met een stukkie turks brood en een dip en een biertje in een stoel konden wegzakken. Zooooo hee wat is dat dan ff genieten met je zere lijf. Maar goed niet klagen maar dragen of niet dan.
Vanochtend kidz naar school gebracht, lopend gelukkig dus nog steeds geen 2e auto nodig :-). Robin naar zn werk en ik.....voor de allerlaatste keer naar het oude huis om de ramen te lappen en de finishing touch zeg maar te doen. Ik werd gek van al die aasgieren die een kijkje kwamen nemen en een praatje te maken omdat ze het bord voor het huis zagen "For Rent". Please rot op en contact de woningbouwvereniging..! Laat mij mn werk doen hier. Om 12 uur moesten we echt uit het huis zijn en jawel om 11.30 de laatste dweil over de vloer gehaald, laatste kastjes nagekeken en ....vaarwel Beachroad het was een regelrecht genot er te mogen wonen!!! However....ik vertrouw erop dat Braemarroad waar we nu wonen net zo'n genot zal zijn...onze office staat in de woonkamer nu en op dit moment kijk ik uit over zee en de Coromandel. Niet verkeerd dus vanuit je bureaustoel :-).
Mn praktijkruimte hoop ik vanmiddag ofzo op orde te maken. Ben blij met de ruimte, heel veel zin daar mn klanten te gaan ontvangen. Nu nog mn spierpijn uit mn armen en handen en benen zien te krijgen en dan ben ik dr weer klaar voor.
XX
M
Geen opmerkingen:
Een reactie posten