chiang rai

Vandaag is het donderdag en weer 3 dagen verder dus. We kregen al een opmerking waar ons nieuwe verhaal bleef!! (hihi thnx jan!!) Nou bij dezen. Ik heb dr een wijntje bij ingeschonken. Dinsdag zijn ro en ik eerst weer wezen sporten (waar haaalen we de energie vandaan zou je denken! vraag ik me trouwens ook af). Samen op de mountainbike (ieder op 1) en naar de tempel verderop van Cees zn house. Die berg gaat stijl omhoog, dus een powertochtje van misschien 20 minuten, maar goed voor harstslag 22200.0000000 zeg maar.  In zn 1. Eerst bij mij de ketting eraf, later die van Ro. Hup erweer opgezet en 2 zwarte handen rijker en later mn gezicht zelfde kleur (even de zweet van mn gezicht halen...oeps...kwaad geschied), met volle moed weer verder. Die bekende bergen en dalen zijn dan zooo fijn; on the top vd berg omgekeerd en in 1 run terug naar huis, kop in de wind. Cees wilde die middag uuren gemasseerd worden (had last van zijn been) en zette ons dus af bij een prachtig idyllisch meertje waar gezwommen kon worden plus gelunchd. Zeg maar het Ermerstrand van Papai Sansai. Dat was dus wederom genieten...iets van Seafood-hothothot gegeten en ik moet eerlijk zeggen: nu ist ff genoeg. Even genoeg squid en shrimps en prawns gegeten. Kidz hebben lekker gezwommen en zich goed vermaakt. 's-Avonds als reactie een dikke vette pizza gehaald voor ons 5-en en gewoon asociaal voor de DVD (weer die Mr. Bean....tsja die blijft echt grappig) opgepeuzeld. De westerse mens zit nog zooo in ons. Moet ie eruit dan? Nee hoor. Nix moet. De 2 dagen erna zijn we op vakantie geweest op onze vakantie!! Beste opa Cees (our zeer gewaardeerde mr cabdriver) heeft ons via prachtige routes naar Tha Tong gebracht alwaar we hebben gelunchd en met een bootje (hoe heet dat ook alweer in het thai) langs de rivier hebben gevaren richting grens Myanmar. Met vlaggetje werd dat kenbaar gemaakt. Veel vluchtelingen komen over die berg daarnaast naar Thailand gelopen tot het bloed aan hun voeten staat. Heel triest als je de verhalen hoort en leest. Daarna naar eenAka-bergstam geweest in the middle of nowhere. Geen enkele toerist te bekennen. Benjamin op de rug en Kiare liep mee, via een rots-trap (nee geen rol-trap) helemaal naar beneden de jungle in en weer omhoog. En daar verrees ineens een aantal kraampjes met vrouwen die alleen engels spraken in de zin van hello!! thank you en verder met gebarentaal. Ze maakten sjawls, sieraden en sigaren. Zo kleurrijk en prachtig om te zien. Deze Aka-bergstam komt oorspronkelijk uit Myanmar (Birma) en heeft in de loop der jaren een bescheiden bestaan op kunnen bouwen door deze goederen te verkopen aan de toerist die dit kan vinden en aan de markten die hun waren doorverkopen. De kidz keken hun ogen uit en natuurlijk hebben we wat sjawls en sieraden gekocht. Andersom keken zij ook de ogen uit toen ze K en B zagen. Prachtig gezicht.
Doorgereden naar Chiang Rai alwaar we een hotel boekten (thnx Cees) in hartje centrum, wat een leuke stad. Minder groot als Chiang Mai en zeker niet minder cultureel. Opgefrist en via de nightbazaar (horloges voor 4 euro en 4 spiderman- en strawberry- shortcake-sokken voor 2 euri) naar de eetmarkt. Zelf uitzoeken wat je wilt eten en op het plein dit opeten. Van frietjes tot fried rice tot springrolls tot japans. Allemaal goed. Voor het podium verorberden we dit. Bij de eerste tonen van iets wat op muziek lijkt springen k en b op en gaan dansen (steinfort-tik?), doen ze vaker. Dus nu ook, alle ogen op hen gericht en ze genoten. Ook "genoten" van een lady-boy optreden en daarna naar een karaoke-bar waar Robin  als verrassing de karaoke DVD van Andre Hazes erin heeft gedaan, wetende dat papa Cees hier gek op is. Succes alom. Toen was het toch echt bedtijd.....
Voordat dit bericht te lang wordt, schrijf ik zo die van afgelopen dag..
Grtzzz,
M