maandag 30 augustus 2010

brok

 in de keel toen we haar in de klas achterlieten...maar wat is ze toch dapper. Met het rugtasje van tante Renate en de prinsessenrugtas plus beker stapten we de klas binnen. Miss Mortensen (dus geen juf dit of dat) stond al klaar. Binnen 1 minuut krioelden er 3 meisjes om haar heen en Taylor pakte direct een spelletje om met Kiare te doen. Soort van ganzenbord, dat lukte wel met de taalbarriere. Robin was vrij, dus met zn 3-en hebben we haar weggebracht. Om half negen loopt iedereen de klas binnen en mogen ze zelf wat pakken om te doen, maar om 8.55 uur gaat de bel en starten ze echt. Ze ging zitten en een beetje onwennig, maar oeff wat vond ik haar dapper. De mannen en ik in zonnetje koffiegedronken en gespannen zijn wat ze nu aan het doen was. Kortom: om 3 uur haalden we haar op, wat voor blik zou ze in haar ogen hebben? huppelt ze of is het een ingetogen blik of... En eindelijk...daar kwam ze uit de klas. Hoe was het? Leuk en lastig zei ze. En pakte Benjamin bij zn arm en rende naar de enorme speeltuin bij de school. Vervolgens huppelde ze vrolijk voor ons uit naar de auto. Robin en ik keken elkaar al aan...zo van...nou dat komt dus wel goed. In de auto terug praatte ze honderduit dat het meer een sportschool leek dan een leerschool want ze had zoveel gerend en gedaan vandaag. De overblijf (lunchen op school) doen ze standaard buiten op een mat in de zon en als ie niet schijnt dan maar niet. Onder een soort van overkapping. Ze had een meisje wat nederlands geleerd en dat meisje bleef de hele dag bij haar. De juf had de wereldkaart erbij gepakt en laten aanwijzen waar Nederland ligt. Net zo'n kaart als nu in Groep 3 ligt in Odoorn. Ze heeft gekleurd en engelse woordjes geleerd en naar de library geweest...Kop thee gedronken met haar favoriete koekies en daarna uuren lang met strijkkralen (n-zeelandse dan, dat werkt met een waterspray. Ines, we sturen er wel es 1 op) beziggeweest. Alles laten bezinken. Tijdens t avondeten kwamen er meer verhalen boven. Ze heeft zin in morgen. 
En wij.....zijn kapot! Goh doet ons meer dan we dachten. Ik ga slapen. Kiare sliep binnen 1 minuut. En Benjamin is as. maandag aan de beurt bij de pre-school!!!
Truste en...heel erg bedankt voor alle lieve succes-wens-berichtjes voor Kiare!!! k heb ze allemaal voorgelezen!! kon ze erg waarderen. 
XXX

   

Vanaf Robin's iphone

photomap

en de 1e schooldag van kiare zit er op!

Vanaf Robin's iphone

photomap

Kiare in schooluniform, helemaal voor de "first school day"

zondag 29 augustus 2010

Fases

Een emigratie bestaat uit verschillende fasen, althans zo ervaren wij het heel duidelijk en als je weer een fase hebt afgerond geeft dat een soort van opluchting en energie om de volgende fase in te gaan. In NL hadden we  natuurlijk de voorbereidende fase van regelen van de visa, tot de verhuizing tot de afscheidsfeesten. We hebben het gevoel dat we nu de tweede fade aan het afronden zijn en dat morgen de derde begint. Hoe is dat dan opgebouwd? Well, I'll tell ya.
Deze tweede fase bestond uit 7 weken: Van 12 juli tot 9 augustus vier vakantie in Thailand en volledig unwinden van alle emoties en hectiek van de laatste maanden in NL. Vervolgens 1e week NZ auto geregeld, 2e week NZ huis geregeld en 3e week NZ school en pre-school voorbereidingen getroffen. Morgen gaat het echt beginnen naar ons gevoel. De regelmaat gaat erin komen en dat mag nu ook wel na 7 weken. School starts. Alle belangrijkste voorbereidingen zijn getroffen. Van visa, tot de verscheping van de spullen, tot vervoer, tot onderdak tot inkomsten en educatie. Dat voelt goed. Er komen zeker nog drukke weken aan, maar de belangrijkste zaken zijn geregeld. Duss.....daarom vanavond: einde fase 2. Daar drinken we een wijntje op. Oh nee, 1 glas bij t eten gehad (mexicaanse taco's, mjammie daar smult iedereen van) en vanavond gewoon koffie en een glas water...Wil morgen op en top helder zijn op de eerste schooldag van onze dochter. Ben benieuwd wat ze vandaag over 1 week al zegt. In het engels dan he. In t NL kletst ze ons de oren van de kop.
Vanaf morgen dus gaan we de derde fase in. Dat houdt in: start school, start werk Robin (afgelopen 2 dagen al betaalde klussen voor zn baas gedaan), start pre-school Benjamin (is gewoon creche, maar pre-school klinkt zo leuk), verhuizen (zaterdag 4 sept.), inrichten, inspiratie opdoen, markten bezoeken, Living-bladen lezen. En dan fase 4 zijn dan de toefjes op de taart zeg maar: inschrijven bij sportclubs, BBQ-en, regional parks bezoeken (alle info bij de I-sites all over NZ) en dus ook al die info verzamelen in een map die grijpklaar ligt in ons huis. On a lazy sunday grijpen we de map en crossen we met onze Toyota-bak naar 1 of andere prachtig park/beach om te gaan bodysurfen in summer. Ofzoiets. Heel veel parken liggen op minder dan 1 uur rijden vanaf Auckland. Stop 'm in je zak. Hihi. Echt benieuwd of alle plannen die we hebben gemaakt als we hier zouden wonen, ook uitgevoerd worden. Tot op heden liggen we wat dat betreft aardig op schema. Huis nabij strand, nabij ferry naar citycentre, nabij parken en school, veranda...En dan regent het de hele zomer. Oeps. Zit je dan met je roseetje onder je paraplu. En je kaplaarzen. Nee hoor. Vast niet.
De koekjes die we van het weekend hebben gemaakt hebben nog nooit zo smerig en bijna giftig gesmaakt als afgelopen zaterdag. Wat een hel. Zaten we dan. Kopje thee. In het zonnetje (hee, tis toch winter?!) , handenwrijvend met zn drie-en van hier hebben we nu uuuren op gezwoegd en gekneed in de keuken, kom maar op met die koekskes, zagen er ook nog es fabuleus uit met al die versieringen en spikkels. Benj neemt 1 hap en zn gezicht betrekt en durft het bijna niet te zeggen maar ik zie dat het op zn zachtst gezegd niet echt smaakvol is. Kiare neemt een hap en gilt het uit van aaaaaaaaaahh wat is dit mama??!!! ik dacht nog jongens komkom het zijn gewoon zelfgebakken brouwsels hoor jullie zijn toch wel IETS gewend inmiddels van jullie moeder. Eelt op de maag na al mn brouwsels. Maar dit......sloeg alles. Had ik de suiker verwisseld voor de zout? Had ik de eierschillen erin gedaan ipv eigeel? had ik rattengif gekocht? Ik weet het nog steeds niet. Maar 2 koppen thee en andere koekjes (had ik voor de zekerheid ook gekocht.... did I have a feeling?) later, hadden we een nare nasmaak....
Kiare ontwikkeld haar humor in deze weken ook enorm. Te erg bijna. Kopen we mandarijnen, daar zit zo'n stickerding op. Haalt ze die eraf, loopt ze vervolgens naar haar eerste slachtoffer (papa of mama), geeft ze ineens een dikke kus of aai over de rug (dat is natuurlijk al verdacht he...), plakt dat stickerding dus op je trui om daarna doodleuk een winkel in te lopen en wie ligt er volledig in een deuk? Juustem. Kiare. En Ben. Die kan dat allemaal zeer waarderen. Nou haha. Oke we hebben lol. Of dan loopt Robin snel de supermarkt binnen, duurt het wat lang, zegt ze : als papa maar niet verkocht wordt met die sticker op zn rug..
Goed, enough 4 today. Allemaal zenuwen hoor voor morgen, dat ga ik altijd als een razende tekeer op dat toetsenbord en de lezer (jij dus) is dan het slachtoffer. Wat ga ik nu doen..Robin ligt te pitten (hard gewerkt vandaag) en ik...oh ja nog even 1 nieuwtje: vandaag met de kidz naar de Library geweest. Lidmaatschap is niet alleen voor kidz gratis, maar ook voor ons!! En....7 dagen per week geopend van 10 tot 4. Ik wist niet wat ik zag. Wat fantastisch. Ik zie mezelf al helemaal aaal die magazines en huisinrichtingboeken doorspitten 4 free. Die boeken moet ik wel lezen want het is niet mijn natuurlijke talent zeg maar. Had ik dat maar. Naja. Maar goed. Ik die pasjes aan het regelen en de kidz ondertussen binnen no-time 10 boeken uitgezocht en op de bank geploft daar en lezen maar! Er is ook een mobile library, die komt dus met een bussie naar je toe deze zomer! Leuk he. Al wil je niet lezen, je moet bijna. Nou super. Dat is trouwens ook het leuke van Bob de Builder en Thomas de Train en Baby Born en Cars...In NZ zijn deze karakters ook allemaal vertegenwoordigd, dus die boeken van Thomas door Benj mooi meegenomen. Er zijn wel 50 treintjes, hij kent er al 40. Feilloos.
Goed. Ik stop nu maar es. Robin wordt wakker en wil op laptop finale World Tour Beachvolleybal zien (Scheveningen).
Wish Kiare good luck 2morrow!!! 't Uniform staat 'r prachtig! We zetten gauw een foto op 't blog.
XX
M    

zaterdag 28 augustus 2010

Takapuna-shopping

Verderop hebben we vandaag nog wat fotoos geplaatst van de eerste week NZ. Vandaag de walking-schoolbus route gewandeld ter voorbereiding op de eerste schooldag van Kiare as. maandag!! Oefff ik vind  het nog enger dan zij volgens mij.....hoe zal ze de dag doorkomen...ze verstaat niemand, behalve dan de zinnen what's your name en where are you from... Wat een voorrecht om in elk geval op deze manier van huis naar school te komen. Het is 15 minuten lopen vanaf ons huis (vanaf de Park Rise dan, waar we vanaf vlgnd week zaterdag de 4e sept. wonen) Je loopt door Centennial Park wat tot 1 van de National Parks van NZ behoort. Dichtbebost, 2 watervalletjes, groen en netjes op de paaltjes aangegeven waar de route naar school heen gaat (naar school ja!). Je waant je echt in een natuurfilm van David Attenborough (naja oke de modernere versie dan misschien). Dus. Mooi dus.
Vervolgens zijn Kiare en ik wezen shoppen in the shopping mall van Takapuna (Westfields), wij zijn Emm'n gewend he....dus dan kom je in een shopping mall met we 2 (TWEE!) verdiepingen!! Met grote ogen liepen we er rond alsof we nog nooit buiten emmen waren geweest. We vonden het prachtig. Allemaal designer-winkels (too expensive 4 us) maar wel leuk om naar te kijken. We moesten schoolschoenen hebben. Goede, zwarte degelijke stappers...ik dacht hoe krijg ik die in ** &^%-naam aan de voeten van ons meissie die een alles behalve degelijke smaak heeft...'t viel mee: het eerste paar liep direct al geweldig zei ze en de dame die ons hielp was ook erg vriendelijk. Duss..hoppakee meegenomen (wel betaald hoor), kiare is klaar voor school. We hadden nog tijd om verder te shoppen dus een hip paar gekocht voor na school. Daarna had ik een afspraak met de moeder van het vriendinnetje van Kiare die ze in oktober vorig jaar hier in de speeltuin had ontmoet! Grappig he. Was ff erg leuk, kiare heeft zich ook prima vermaakt, heerlijk even NL praten!!!! Woont vlakbij ons (3 minuten rijden), dus we zeiden al als de kidz naar school en pre-school zijn, gaan wij shoppen in het nog grotere shoppingcentre van Albany....Geld uitgeven wat onze mannen verdienen.  Ach 4 the time being, ws. ga ik ook echt wel werken zal wel moeten met de dure boodschappen hier, maar voor even ga ik dr heel erg van genieten, paar uurtjes voor mezelf en veel uren met de kidz...tot op heden bevalt dat prima na de hectisch jaren in NL.
Robin heeft  heel veel zin om weer aan de slag te gaan. Morgen gaat hij werken bij Dave in de city. En moekedevrouw gaat koekjes bakken met de kidz...:-)  (en opeten)
Mir
X

vrijdag 27 augustus 2010

Wat foto's van NZ

aankomst NZ

Koffers aangekomen!En wij ook!

Waieke Beach, Auckland, NZ

Kiare..

Browns Bay, North Shore, Auckland

Browns Bay

Achter ons huis van Sea Vista Apartments, Torbay

Mt Victoria, Auckland

donderdag 26 augustus 2010

Foto's van Campbells Bay Primary School


Strak

Jeetje wat gaan we strak! Vandaag weer een strakke, drukke dag gehad. We kunnen weer veel dingen van onze lijstjes schrappen. Allereerst telefoon- en internetaansluiting geregeld voor in ons nieuwe huis. Vervolgens naar de "Warehouse" gereden om een aantal aankoopjes te doen. Van wat borden en pannen tot handdoeken en dekens. We zullen het in ons nieuwe huis namelijk zo'n 1,5 week zonder onze eigen spullen moeten doen. We hebben inmiddels al 2 x een 2 persoonsbed geregeld en wat stoelen en een tafel. Na de "warehouse" doorgereden naar long bay beach voor een picknick en even flink ravotten in de gigantische speeltuin die daar staat. Kids herinnerden deze nog van oktober vorig jaar toen we daar ook waren. Tijdens het spelen werden we gebeld dat het schooluniform voor Kiare klaar lag dus ook maar gelijk opgehaald. Aansluitend naar de bank gereden om e.e.a. te regelen. EInd van de middag ben ik met Kiare naar de winkels gelopen om een mooi lunchbakje en beker (beiden uiteraard met prinsessenprint) te halen. Bij het cafetaria zag ik een brief hangen met "gratis trampoline op te halen". Daar rijden we morgen dus even langs om te kijken of het wat is. In iedere tuin hier staan standaard 2 dingen: giga trampoline en giga bbq! Kan bij ons dus niet ontbreken :) Tijdens de klim naar huis werd ik nog even ge-smst door Dave mijn baas dat hij van het weekend al wat werk voor mij heeft dus ik ga zaterdag al aan de slag! Ondertussen ook nog een hele interessante sollicitatie lopen maar daar later meer over..... Vanavond dus weer zeer voldaan de kids op bed gedaan. Het gaat erg lekker allemaal. Alle basis dingen hebben we nu eigenlijk geregeld. Maandag de grote dag voor Kiare met haar eerste schooldag dus morgen nog even wat mooie schoenen voor haar halen en kennis maken met de schooljuf. Ze heeft er zin in en heeft al haar spulletjes al klaar liggen voor de eerste dag. Mirjam en ik hebben vanavond alvast zitten fantaseren over hoe we ons huis gaan inrichten. Dat is altijd een leuke fase. We hebben trouwens ook een openhaard. Volgende week nog even checken of tie ook werkt. Ik zal nu nog even wat leuke fotos van de school van Kiare plaatsen om een beetje indruk te geven hoe mooi die is!

Gr. Robin

woensdag 25 augustus 2010

Ook weer geregeld..

De pre-school van Benjamin. Nog nooit zoo snel iets voor elkaar gekregen. Het valt ons hier op dat alle mensen met wie we tot nu toe zaken hebben moeten doen (sea vista appartments waar we nu verblijven, de autodealer, de verhuurder, de huidige huurders, de baas van Robin, de school van Kiare en ook de pre-school van Benj) zo verschrikkelijk aardig zijn en dan bedoel ik niet aardig en lekker blijven lullen in de ruimte en vervolgens nix regelen of afspraken nakomen...niets van dat al. Wat ik al schreef over het hoofd van de basisschool...No-nonsense mentaliteit. Geen oeverloze grappen, maar actie en 100% bereidheid mee te werken en zaken doen, dat gewoon werkzaam is. Ofzoiets. We hadden drie pre-schools (creches) op het programma staan vandaag en bij de eerste kregen we direct al een supergoed gevoel. We stelden een aantal vragen en vanuit ons kielzog zag ik dat Benjamin papa meetrok en uit zichzelf van alles ging ontdekken. Kijk papa ze hebben hier ook een politiewagen! ('n echt kereltje he, dat zou kiare niet hebben gezien denk ik haha, die ziet de dubbeltweezitspoppenwagen tussen alles door ookal staat ie helemaal achteraan), dus halverwege het gesprek waren de mannen de police-and firestation aan het ontdekken en stond ik voordat ik er erg in had de inschrijfformulieren te ondertekenen, zodat Benjamin direct huppakee-no-nonse in het computersysteem gezet kon worden en verzekerd was van een plaats.....Ik kreeg een ferme handdruk en tot ziens op maandag 6 september om 9 uur...Wow. Inmiddels waren de mannen plus dochter de enorme speelplaats buiten aan het onderzoeken en werd er gezocht naar het konijn, want het hok stond er nog wel plus worteltjes. Bleek dattie net dood was gegaan, oeps. Nou ja, dat gebeurt dus ook in NZ. Ik geloof nl. soms dat de tweede naam van dit land Utopia is. Nee hoor zo naief ben ik niet. Of toch wel. Na ja, echte nadelen zal ik vast nog wel ondervinden. Maar nu ff niet. Zoonlief gaat dan 5 ochtenden in de week naar de kindy (verkorte naam hier...van kindergarten) 3 uur per ochtend. Zo leert hij de taal snel en ontmoet hij vriendjes, dan heeft hij het niet alleen maar over Teun :-))(de lieve schat). Vanaf juli volgend jaar gaat hij dan ook naar dezelfde school als Kiare en spreekt hij de taal al als het goed is. Het schijnt heeeel snel te gaan, dus ik ben echt heel erg benieuwd. Lijkt me grappig de kidz met een volledig kiwi-accent te horen spreken.
As. vrijdag hoort Robin meer over de baan die hij zag hier op de North Shore (zou hij op de mountainbike heenkunnen), een zeer op-zn-goddelijke-lijf-geschreven baan in de beachvolleybalsector..Tot die tijd heeft hij een baan bij Dave in de city waar hij vlgnd week dus naartoe carpoolt. Grappig, echt niemand heeft een fiets hier. Tsja...al die heuvels. Alleen de uiterst sportievelingen met van die racefietsjes en helm en race-pakje. Ro moest een fiets lenen en rondgebeld bij onze kennissen hier, but no result....Naja , over een paar weekjes komt het schip met spullen aan inclusief 6 fietsen. Ik zie me hier al fietsen met een helmpje op, race pakje aan op mn boodschappenfiets met kinderzitje en 2 fietstassen. Charming.
Vandaag nog naar ons huis gegaan om t 1 en ander op te meten en te bespreken met de huurder die er nu inzit. Nou, NOG mooier dan eerst. Houten vloer, heel veel licht en ruime garage....We kunnen niet wachten! Nog 10 nachtjes slapen. En dan verhuizen. 4 koffers en that's it.
XX
M



Ook nog

dinsdag 24 augustus 2010

the universe is with us

Lijkt het wel...alles wat we tot op heden doen in relatie tot onze emigratie verloopt naar wens..We wilden vanaf vorig jaar al erg graag een huis bij Campbells Bay, vanwege die school, maar dan moest je net een huis vinden in de zone....et voila...binnen een week. Robin begint aanstaande maandag met zn werk bij Dave in de city. Heeft tel.nummer gekregen van 2 carpool-maoties ook uit de North Shore, zodat moekedevrouw thuis de auto bij de hand heeft (om naar het strand te rijden dagelijks in de zomer...oh nee, dat kan ik lopen ;-)) en vandaag weer zo'n dag waarin alles klopte....SAAI he...ach dr komen vast nog wel rampverhalen. Blijf bij ons mensen!! veel te leuk dat jullie ons volgen.
Gister heb ik telefonisch contact gehad met Teresa Burn van de Campbells Bay Primary School en direct vandaag om 12 uur konden we terecht. Formulieren hadden we gisteren allemaal ingevuld en het was allemaal in orde. We moesten nog wel langs 1 van de heren van de Justices of Peace..Wat is dat dan?? Nou dat stamt nog uit de middeleeuwen geloof ik, dat hadden ze vroeger al in Engeland. Dat was een select gezelschap van hoge status die het land moesten beschermen tegen teveel macht van de landlords. Ofzoiets.  Aangezien NZ in sommige opzichten nog behoorlijk verkeerd in the middle ages, is dit dus nooit veranderd. Een alleraardigste gentleman van ruim in de 90 schat ik (mama wat was die meneer oud he?) krabbelde zn handtekening (of wat erop mocht lijken) plus stempel (dat leek er meer op) op het enrolmentformulier en hoppa Kiare werd ingeschreven op school. Onze vraag aan de school wat dit dan nu nog voor zin had, antwoordde ze dan ook dat het eigenlijk een stupid iets is wat allang afgeschaft had moeten worden maar goed. Grappig. Binnen 20 minuten stonden we weer buiten school, een super no-nonsense Hoofd van de school. Heerlijk, geen gelul in de ruimte. Gewoon niet moeilijk doen en zeggen waar het op staat en vooral heel erg hartelijk naar ons en de kidz. Ze zei: well, what do you think, starting on monday??? Kiare zei al in de auto erheen: mama als die mevrouw nou vraagt of ik morgen al wil beginnen wil je dan zeggen van ja?? na een dikke 6 weken van vakantie en vele indrukken heeft ze vlgns mij wel weer zin in regelmaat. Spannend vindt ze het wel, maar goed erg logisch. Zelfs ik was zenuwachtig voor dit gesprek, ik bedoel hier gaat het met name ook om he....de kidz een mooie schoolervaring hier geven met lots of sport en music en mooie dingen. De musical van Joseph and the amazing technicolour dreamcoat wordt over een paar weken hier op de school opgevoerd, onze favoriet. Daar gaan we dus heen (zien we in een keer Freek Bartels verschijnen, "goedievening piepel, hou ar joe doeing?? huh). Ze dragen op school ook een uniform. Vandaag druk op de site met Kiare een prachtig rokje en shirtje en kniekousen uitgezocht, helaas niet lekker felknalknalknalroze, maar knalblauw. Nou ja tenminste wel een knalkleur. En ze vond het nog prima ook (ook als ze het aanheeft??). Robin noemt het al kostuum. Een kostuum is toch uit een middeleeuws drama ofzo vroeg ik hem. Waarop hij droog antwoordde: dat zeg ik. Een echt middeleeuws drama...
Daarna vandaag naar het verhuisbedrijf gereden waar Hazeleger mee samenwerkt (Conroy) en de laatste formulieren in orde gemakt. Ws. hoeven we maar 1 week ongeveer in een praktisch leeg huis te zitten dus dat valt alles mee. Vanavond rijst gemaakt. Ik bedacht me dat ik mn stokjes mis (ook een steinfort-tik) waarop Robin naar de auto loopt en daar een paar stokjes uithaalt. Brand new stokjes uit de Toyota Estima. Waar zo'n japanner wel niet aan denkt. (san of heb je daar ook een mooie verklaring voor :-))
Kortom: topdag. Helemaal gesloopt nu. Morgen om 10 uur naar "ons" huis om 1 en ander op te meten en daarna naar creche voor Benjamin. Dan is iedereen vanaf volgende week onder de pannen.
XX
M

zaterdag 21 augustus 2010

Mt Victoria, Devonport

Verderop in dit blog (gewoon verder scrollen naar: ouder bericht) hebben we nog wat foto's geplaatst van de laatste avond Thailand (DAT doet teveel drank dus met je...) en een filmpje van vandaag.
Na die lome start, zijn we vanmiddag naar Devonport gereden (veel gebouwen in Victoriaanse stijl gebouwd) en de Mt Victoria beklommen. WHAT A VIEW!!! allemaal gezinnen die daar aan het enjoyen waren en een australisch gezin met 4 kidz die een plastic slee-iets met een handvat hadden gemaakt en van de grashelling afrousden!! Ik vroeg of dit dan een nieuwe n-zeelandse sport was, maar toen moesten ze heel hard lachen, ze zeiden dat het waarschijnlijk vanaf vandaag wel het geval zou zijn. Vanaf het uitzicht zeg maar konden we een mooi park zien liggen, we hadden de voetbal bij ons, hebben dus de auto gepakt, langs een Dairy (een soort van Thaise seven-eleven, een winkel every 200 meter die alles verkoopt die in je eerste levensbehoeften voorzien...van brood en melk tot kranten, batterijen, chocolade en telefoonkaarten. Ideaal) gereden, picknicklekkers gehaald, en in t zonnetje tot het donker werd gerausd in het park. Nu weten we het zeker: Benjamin wordt een rugbyplayer...Daarna de befaamde fish and chips gehaald (de nationale maaltijd hier) en naar huis gereden. Eigenlijk een echt weekendgevoel.
Morgen gaan we een planning maken voor komende week (verzekeringdingen, school en pre-school (creche) regelen denk ik), wat we voor volgend weekend gedaan willen hebben. En we gaan even langs een NZ-NL stel met 3 zoontjes.  Zo bouwen we ons nieuwe leven in N-Zeeland langzaam op. Ben erg benieuwd wat we allemaal over een jaar doen...
Tot op heden voelt het goed en is het strand nu al prachtig. De zomer komt er zelfs nog aan..
Beste mensen, ik duik onze koffer in, fijn weekend en tot laterzzzzzzz
M
XXX

Home sweet home

Vanmorgen enooorm langzaam opgestaan......sjonge niet wakker te krijgen, zelfs niet na gedoucht te hebben en aangekleed en wel aan de ontbijttafel..ws. flink unwinden na deze hectische week...Binnen anderhalve week dat we in NZ zijn aangekomen zijn, hebben we een droomauto gekocht EN een prachtig huis kunnen huren..best snel of niet. Naja, het tempo zat er ook wel aardig in deze week. We wilden perse voor dit weekend weten waar we aan toe zijn qua adres vanwege een adres dat we moeten doorgeven aan onze verhuismaatschappij. De meubels op het schip komen binnen enkele weken hier aan. Hoe doen jullie dat dan met de overlapping van de periode dat jullie de meubels nog niet hebben en wel in een leeg huurhuis zitten hoor ik je denken. Well.....alsof de puzzelstukken wederom ineen vallen, de huurders die vertrekken uit die woning, laten 2 doublebeds achter en een diningtable. Dat is nu net wat we nodig hebben totdat onze spullen er zijn. A place to sleep en een tafel om op te zitten. Nee hoor dat is niet om op te zitten zou Benjamin zeggen (hij is echt van de regels wat mag en niet mag! een echte De Goeij dus) Een tafel om mijn delicious maaltijden aan te verorberen en de 4 miljoenste keer 4-op-een-rij aan te spelen. Hebben we nou nix anders? Jawel hoor, maar dit is zo leuk! Bennie doet er ook fanatiek aan mee. Duss..problem solved. Nu nog ergens beddegoed en wat stoelen en een sofa scoren en wat pots and pans voor in de keuken en klaar zijn we. " Trade me" (de NZ-se marktplaats) heeft genoeg te bieden. Nog 2 weken de tijd, dus das mooi. We hadden uit NL al 4 plastic borden en bestek meegenomen omdat we hier al rekening mee hielden. Verder zijn we eigenlijk nog steeds best wel een beetje trots hoe we alles hebben ingepakt...de 2 winterkoffers voor NZ en 2 zomerkoffers voor in Thailand. We hebben nog niks gehad waarvan we zeiden, goh dit hadden we nu echt in de koffer moeten doen. Van goede kleding, tot spellen, tot knuffels tot knutseldingen, tot lonely planets.
Vrijdag de knoop dus doorgehakt het huis te nemen en daarna naar de school van Kiare gegaan voor info. Direct dezelfde dag de principal (het Hoofd) gemaild of we deze week een afspraak kunnen maken voor de schoolgang van kiare. Zou echt super zijn als ze ergens deze week kan beginnen rustig aan, in NL beginnen deze week de lagere scholen ook toch? Gewoon 6 weken vakantie gehad en weer back 2 school dus. Ze is errrrg leergierig. Vanavond viel ze in slaap met haar engelse woordjes boek open tegen haar aan. Van ons mag ze altijd nog wel even lezen en schrijven voordat ze gaat slapen, dus zo geschiedde. Na n half uur brachten we haar een kus met haar boek op haar neusje....lief hoor. Misschien zien we het allemaal nog door een roze bril hoor, maar Robin en ik hebben allebei het idee dat de kidz ook sinds we in NZ zijn ( en ook al wat sociale bezoekjes hebben afgelegd, die ook kidz hebben) heel relaxt en vooral vrolijk zijn. Benjamin giegelt de hele dag door en maakt geintjes en kiare is behulpzamer dan ooit. Laatst lagen wij nog op 1 oor en hoorden we gestommel in de keuken. Iemand deed de afwas...juustem..our daughter. Als we ergens heengaan, wil ze altijd mee en is ze altijd enthousiast, zelfs als papa naar de kapper gaat. Nou...wij waren minder enthousiast. Door een bejaarde geknipt en ze vroeg doodleuk aan Ro of het wel heel lang geleden was dat hij een kapper had gezien. Met een braaf kapseltje zonder gel kwam hij terug. Hop direct onder douche en smeren maar met die gel. Leek iets beter, nou ja, over een week zal 't wel wat zijn aangegroeid...(jeanet....niet kaal hoor!!! die mooie krullen zijn gebleven!!!).
Je ziet ook een heel verschil in leeftijd bij al die verschillende baaien! Aan de noordkant van de north shore heb je de gepensioneerden, in het midden heb je de working class en dus ook jonge gezinnen en devonport is dan de meest hippe baai met al zn pubs and cafes. Wij wonen dus strax in het midden op 900 meter van het strand en een paar kilometer van alle pubs. Ook in Mairangi Bay (waar robin zn beachvolleycentre heeft) dat 1 km van ons huis verwijderd is heeft leuke kroegjes. Een NL stel met 2 kidz waar we leuk contact mee hebben wonen daar.
Nou...heeeeeel verhaal weer. Ik kan zo nog echt veel meer tikken. Misschien doe ik dat nog wel. Ik publiceer eerst deze wel even en lees 'm even rustig door (misschien moet ik het andersom doen, maar ben altijd ongeduldig..)
X
M

Deze gekke bekken van de laatste avond Thailand wilden we jullie niet onthouden ;)



Vandaag meters naar beneden gevallen @ Mt Victoria - Auckland

vrijdag 20 augustus 2010

We hebben een huis!!!!!!!

Zo dat voelt even lekker. Na veel, heel veel huisjes bekeken te hebben zijn we er uit!

Afgelopen weekend begon onze zoektocht. Op het eerste gezicht lijkt er veel aanbod en ziet het er allemaal gelikt uit. Zoals je hebt kunnen lezen uit de verhalen van Mirjam bleek de realiteit vaak omgekeerd. Ik heb me echt ongelofelijk verbaasd over de huurhuizen hier maar ook over de manier waarop deze worden aangeboden. "Makelaars" doen de deur voor je open en verder is het zelf je weg in het huis zien te vinden. Op vragen als: is het geisoleerd? Hoe staat de zon? Heb ik eigenlijk nooit antwoord gekregen. Iedere keer weer dachten we een mooi huis te hebben gevonden op de Nieuw Zeelandse marktplaats. Vol goede moed reden we er heen en zaten te fantaseren hoe mooi het zou zijn in die buurt. Op de terug weg zaten we vaak stil voor ons uit te staren. Ik vond het een lastige week. Mirjam is nog een behoorlijke tik meer globetrotter dan ik en ik keek dan ook uit naar een eigen huis zodat we daarop verder konden bouwen. Enfin het is nu vrijdag dus achteraf valt het best nog mee maar ben blij dat ik jullie ons huis kan laten zien.

Vorig jaar oktober zijn we naar Campbells Bay Primary School geweest en waren daar erg onder de indruk van de school, de faciliteiten, de leermethodes en het uitzicht (vanuit je klaslokaal kijk je over de zee!). Enfin we hebben nu een huis aan de "Park rise" in Campbells Bay!



View Larger Map

Links van de park rise zie je een groot park met golfbaan en rechts de zee(loopafstand). Onder zie je de aberdeen road daar is de school van Kiare. Effe wat meer info over het huis. Het is een houten huis op een behoorlijke helling. Boven 3 grote slaapkamers, badkamers, washok, keuken en grote L vormige woonkamer. De noord kant (zonkant) van de woonkamer is eigenlijk een grote glaswand dus veel licht binnen. Rondom de woonkamer zit aan de buitenkant een zogenaamd deck oftewel houten balkon maar dan behoorlijk wat meters diep. Er is ook nog een trap naar beneden waar een 4e kamer grote garage (2 auto's) en een carport zit. Tevens nog een grote tuin die naar beneden loopt met gras en fruitbomen (eigenaar zorgt voor een tuinman die alles bij houdt!). Foto's die op de NZ marktplaats stonden:



 
Enfin, 4 september gaan we er in en moeten we er hier uit. Nu dus even tijd voor een wijntje en beetje unwinden. Het is weekend! 

Robin

donderdag 19 augustus 2010

Vanaf Robin's iphone

photomap

(O)ma de kids eten goed hoor! Hier lekkere boterham jam met kaas....

Vanaf Robin's iphone

photomap

Lunch time

Vanaf Robin's iphone

photomap


Vanaf Robin's iphone

photomap

Ik heb net ons verblijf hier met een week verlengd. Dit is trouwens onze nieuwe auto! Vandaag gaan we weer vrolijk verder met onze huizenjacht!

bagger.. Bacchus

Wat een baggerzooi zeg....duss, xchenk maar weer een wijntje in...bacchus..god van de drank...Nee ff serieus: De fotoos van de huurwoningen op de sites zijn erg misleidend. Ze zijn genomen in de zomer, dus alles blinkt en ziet er sprankelend uit!! dan kom je er en zijn alle meubels eruit en in de winter (nu dus) komen alle vochtplekken naar boven. Oetssjj, wat valt dat dan tegen. Duss... niet meer afgaan op de fotoos die we zien, puur selecteren op locatie (close to transport, naar t noorden vd north shore (stranden) en ook naar de ferry die je in 10 minuten naar hartje auckland vaart), veiligheid voor de  kidz (dus geen steile heuvel voor je voordeur van 90 graden, die zijn hier dus echt he), loopafstand van basischolen en t liefste ook op loopafstand van de beach en restaurants....is echt mogelijk. Duss....met een andere blik vanavond de sites doorgespit en voor morgen weer 2 op de lijst staan. Takapuna Beach. Mooi centraal.
Morgenochtend ga ik dit tijdelijke gemeubileerde appartement voor 1 week verlengen, zodat we in elk geval  tot 1 september onder de pannen zijn. Dit is een fijn appartement (schoooon!!), gratis internet (in deze fase heel fijn), heerlijke bedden en douche, elke week schoon linnen, voor kidz fietsjes en trampoline en bij regen kunnen ze zelfs voor de televisie 24 uur het Disneychannel met de leukste disneyseries bekijken. Nadat we 100000x vier-op-een-rij hebben gespeeld.
Vanmiddag heeft Robin nog wel weer sterk genetwerkt....een kop koffie gedronken (hee ik heb geeneens gevraagd wat hij dan heeft gedronken, Ro drinkt geen koffie of thee) met een grote baas van de volleybalwereld hier. Over de vacature die hij heeft gezien. Dat bood zeer goeije perspectieven en hij kwam blij thuis. Nou ja..thuis...je begrijpt het wel, ons thuis tot 1 september.
Duss...de De Goeijtjes timmeren aan de weg. Tomorrow another day.
But still.....it's another day in paradise.
XX
M

woensdag 18 augustus 2010

Vanaf Robin's iphone

photomap


gabbertje

hier komt gabbertje hier komt gabbertje.....tis nu 1 uur 's-nachts en op de ipod staat de foute CD.....oeewww wat issie fout, maar leuk dat nummer. Als iedereen op bed ligt, dan werk ik het beste op de PC...hopen dat dat ritme ooit nog veranderd, als ik een verantwoordelijke baan heb ofzoiets...naja dat zal voorlopig nog wel niet gebeuren denk ik...eerst maar es een verantwoorde woning!!! Sjonge. Second day. Lastig hoor. Maar we bijten door. Wat een schimmel. En dan heb ik het niet over het paard van Sinterklaas. En wat een serieuze gezichten bij de makelaars die dit echt denken te kunnen verhuren. Tsja...onze maatstaf moet echt ff anders worden neergezet. Qua woningen leven ze hier echt nog in de jaren 30. Slecht ge-isoleerd, sobere kleuren op de muren, rotzooi, troep en zelfs geen enkel goedlopend verhuur-praatje. We zijn ons nu aan het focussen op de baaitjes onder Mairangi Bay tot Devonport, das op de North Shore van Auckland. Binnen spuugafstand zit je dan op de pond naar het bruisende citycentre, maar ook de beaches van takapuna, mairangi en browns bay. Dat is allemaal een stuk hipper en jonger zeg maar dan meer naar t noorden. Althans...na n week hier rondtoeren is dat onze conclusie. Dusss....voor morgen weer 4 huizen op t program.
The good news of 2day isss......we picked up our brand new secondhand car. !!!!  Woww....dat is pas een auto waar mijn respectabele wederhelft goed in past in plaats van half voorovergebogen  met zn zwarte krullen plat op zn hoofd. Nu kan hij fier en rechtop zitten en de boel overzien. Terecht. Want.....wat is het hier toch prachtig....je rijdt in een bocht en jawel weeeer een nice view!! Ons doel: vooor dit weekend een woning hebben gevonden!! dan kunnen we Kiare inschrijven op een primary school en Benjamin op een creche (kindy). Robin had vanavond weer een date bij de prof-zaalvolleyballers, wat oude bekenden ontmoet nog van vorig jaar. Flink genetwerkt ivm met de volleyball-baan in Mairangi Bay die hij heeft gezien. Voor as. vrijdag moet alles binnenzijn daar. So, hopefully we can tell you more in a few days...
XXXX
M

maandag 16 augustus 2010

huizenjacht

Zo, das moeilijker dan je denkt. Dan we dachten. Vandaag 4 huizen bekeken....wat een ramp. Van de buitenkant allemaal leuk en aardig, althans op de site, maar dan kom je binnen.....Het ruikt dan alsof er 2 paarden en 8 honden in hebben gewoond de laatste 3 en een half jaar en dat de eigenaar van het huis uit pure ellende de huur maar weer omlaag heeft gegooid in plaats van de handen uit de mouwen te steken en een kwast in een pot verf dopen en die boel opknappen. Tsja..zou krijg je nooit een huurder. Het ene huis had bijvoorbeeld voldoende kamers, maar geen balkon of tuin, alleen een serre. Op de site konden we die info niet halen. Bij n zomer van 6 mnden is buiten zitten en spelen wel lekker. En oooveral schimmelplekken....Maar goed, wel 2 garages. Oh ja, das wel nodig natuurlijk voor die megabak die we gekocht hebben :-)   (Morgen ophalen!!). Het andere huis deed me denken aan Anne Frank. Huis uit de 30er-40er jaren, piepkraakpiepmuffig. Kan geen leuk gekleurd zeiltje tegenop! Weer een ander huis had echt een stunning view (super uitzicht, opa Jan ik vertaal het ff! ;-)), maar Robin paste er met zijn enooorme  lengte niet doorheen. Echt een kabouterhuisje. Terwijl de buitenkant echt uberleuk was.  De kidz vinden elk huis mooi. Rennen erdoorheen en Kiare is dan elke ruimte al aan het inrichten. Mama hier komt dan mijn bed en die kleine kamer neemt benjamin gewoon, en hier komt dan mijn poppenwagen (zonder pop oeps want die ligt in de bagageruimte van china airlines..) en benjamin zegt wel na het derde huis: " oke deze nemen we zo hup klaar!"
Maar goed, tis nog maar de eerste dag van het serieuze kijken. Morgen om 9.30 (bij jullie 23.30 maandag) gaan we naar een huis kijken ook aan de ....jawel....Beach Road. Robin vindt dat zo'n coole naam. Isset ook natuurlijk als je werk in de straatnaam zit ;-). Vandaag keken we naar een huis aan de Sunrise Avenue, nou das mijn favoriet. Ik ben dr namenlijk zo een die haar wekker gaat zetten for another amazing sunrise..  Ahaaa...misschien moeten we de huizen niet uitzoeken op straatnaam, maar op het huis zelf!!!!! Nou ja, enough.
Goed, zo gaat het hier dus. We blijven verder zoeken, zodra dr meer nieuws te melden is, lezen jullie het.
Grtzzzz, M
XX


 

zondag 15 augustus 2010

Vanaf Robin's iphone

photomap

Skypen met Renate

Netwerken

Hoi allemaal, hier weer eens een berichtje van mij (Robin). Het is nu zondagavond en zijn dinsdag alweer een week in NZ. Het voelt heerlijk om hier te zijn. We kennen het land natuurlijk al goed, hebben al veel contacten en we hebben het ook allemaal goed voorbereid en overdacht. Wat ik al wist en dit weekend ook weer van meerdere mensen hoorde is dat het hier erg belangrijk is om een netwerk op te bouwen. Zowel prive als zakelijk. Afgelopen vrijdag was ik bij een Nederlands stel die 1,5 jaar eerder zijn geemigreerd. Hij heeft een goede opleiding gehad in NL (universiteit) en diverse senior functies gehad in NL maar heeft in NZ maarliefst 325(unieke) sollicitatiebrieven moeten schrijven(!). Hoe dankbaar ben ik met een baan op zak! Hij gaf ook aan dat het veel handiger is om via via te solliciteren dan met een brief. Viavia kwamen we ook  bij de garage terecht waar we onze auto hebben gekocht vorige week.

Het leven is hier relaxt. Mensen maken zich niet zo snel druk heb ik het idee en alles gaat ook wat trager dan in NL. Dat is soms even terugschakelen voor me maar aan de andere kant natuurlijk een belangrijke reden om hierheen te verhuizen. Het weer is afwisselend. We hebben strak blauwe lucht gehad maar ook keiharde regen. In de supermarkt lopen veel verschillende nationaliteiten en je ziet dan ook dat iedereen de winter anders beleeft. De een loopt in zn korte broek terwijl de ander met een soort bivakmuts rondloopt. Wij zitten er denk ik een beetje tussen in. Het is rond de 15/16 graden dus je kunt prima met een dikke trui naar buiten.

Kids vermaken zich ook goed hier. Ze passen zich makkelijk aan in nieuwe situaties. Nu we een auto hebben gekocht (a.s. dinsdag ophalen) zijn we op jacht naar een huis. We struinen dagelijks kranten en internet af en rijden veel door de wijken hier op de north shore. We weten inmiddels aardig wat we willen en gaan morgen de eerste huizen bezichtigen. Ikzelf kijk er erg naar uit om een huis te hebben. Heb het gevoel dat dat zo'n beetje allerlaatste puzzelstuk is die nog moet vallen. Zodra we een huis hebben kunnen we namelijk direct inschrijven op school maar ook sport en veel administratieve zaken afhandelen (verzekeringen. bank, belasting etc). En natuurlijk over een paar weken op ons eigen vertrouwde bankie zitten!

Heimwee hebben we nog niet gehad. Zoals gezegd voelt het heel goed allemaal en via mobiel en skype hebben we veel contact met iedereen. Vanavond hebben we met zowel mn vader (in Thailand) en moeder (in NL) contact gehad. Ontzettend leuk om elkaar te zien en ook Kiare en Benjamin leven zich dan helemaal uit voor de camera. Voor degene die eens willen skypen: je kunt mij als contactpersoon toevoegen. Mn skypenaam is: "robindegoeij". Overigens gebruik ik mijn Nederlandse mobiele nummer niet meer maar Nieuwzeelands nummer.

Genoeg voor nu. We gaan verder met onze huizenjacht!

Robin

Vanaf Robin's iphone

photomap

Schelpjes en rockfish zoeken @ devonport

Vanaf Robin's iphone

photomap

North shore waar we ergens gaan wonen....

Vanaf Robin's iphone

photomap

Ochtendwandeling

zaterdag 14 augustus 2010

Vanaf Robin's iphone

photomap

Vanuit de koelkast: big kiss!

Vanaf Robin's iphone

photomap

Deze kus is voor iedereen die ons trouw volgt

Vanaf Robin's iphone

photomap

Deze kus is voor de creche Balou

Vanaf Robin's iphone

photomap

Deze kus is voor iedereen maar vooral ines, julia, hugo en opa en oma

Vanaf Robin's iphone

photomap

Pancake-time! vanmorgen rugby gekeken, vanmiddag geborreld bij Herb & Angela

vrijdag 13 augustus 2010

stap 1 in NZ gezet

We bought a car. En WAT voor een auto......kbendrnogbeduusd van......DE droomauto hebben we dus aangeschaft. As. dinsdag issie klaar. Donderdag hadden we een proefrit, oeps ik moest er ook aan geloven, want ik ga dr natuurlijk ook in rijden. Geen ongelukken maken mir! (o nee, dat niet denken, want dan gebeurt het juist, toch San hebben we in onze life coach-studie gehad, dus ik moest denken wat ik WEL wilde, nou dat is dus amazingly goed rijden, gewoon links, nix aan t handje) Als je een auto koopt dan voel je toch gewoon of 't 'm is of niet. Nou......dit voelden we allebei. Robin zat erin alsof hij een pauw was (zo trots) en ik kon die smile niet van mn face afkrijgen. En aaal die kriebels in ons lichaam, dat waren nu een keer geen muskieten of kleine bloedzuigertjes (zoals in ons bed in Kho Samui..), maar van de opwinding. Goed over nagedacht wat voor doel hij moest dienen: nou het moet een reliable car zijn met de kidz, als ze vriendjes mee willen nemen naar een strand, dan moeten die meekunnen en het moet een soort van camper kunnen zijn voor die miljoenen weekendjes weg de komende tijd. Dan kom je dus uit op een Toyota Estima 2.4. Slik. Wauw. Wat een wagen. Vandaag de huurauto van het airport teruggebracht naar jawel...het airport, met mij er achteraan gereden want we mochten een auto bij de garage ophalen totdat onze Van klaar is, dinsdag dus. Mooie overbrugging! Sodeju. Ik voor het eerst sinds tijijijden met een auto direct door t drukste gedeelte van het gehele n-zeeland in Auckland gekrosd met robin en de kidz in mn ooghoek voor me, die hebben de tomtom in de auto. Ideaal. Hoe ik ooit wegen heb kunnen vinden zonder zo'n ding is me aan raadsel, maar goed. Linksrijdenlinksrijdenlinksrijden. We bedachten ons: laat de kinderen maar meerijden met papa, degene die de minste kans heeft zich aan gort te rijden hier.  Bij airport mn favoriete Cafe Latte gehaald (g'day my love how are ya? here you are dear..LIEF!!) en lunch in de auto verorberd die we voor ons vertrek hadden gesmeerd. Op weg naar huurhuizen! Want dat is stap twee. Zodra we een huis hebben, weten we dus waar we gaan wonen en daar in die schoolzone kunnen we een school zoeken en vinden voor Kiare en een kindergarten (pre-school) voor Benjamin. Die gaat dan nog 1 jaar naar een soort van creche en vanaf 5 gaan ze hier naar school, vanaf 6 verplicht. In NL dus 1 jaar eerder. Ze werken hier met schoolzones, als je gaat verhuizen die 1 straat buiten de zone ligt van school, moet je naar een andere school. Ze hebben hier nl. een Walking Bus, dat betekent dat moeders via een rooster de kinderen ophalen van huis en zo lopend (walking) naar school gaan met de kidz aan de hand. De walking bus dus. Nou dat lijkt me een mooi baantje (vrijwillig hoor) voor mij! Doe ik wat nuttigs, zie ik waar mn dochter wordt afgeleverd en heb ik misschien nog wat sociale contacten op school. We zijn nu trouwens bijna 5 weken met zijn 4-en heel veel bij elkaar en ik moet zeggen: wat heerlijk. Voor deze momenten en tijd heb ik de hele boel in NL opgezegd. Mijn baan wat supergoed verdiende en hectische leven...maar mn kindjes zag ik relatief gezien veel te weinig..Robin en ik hebben tot op heden nog geen seconde gedacht: waar ZIJN we mee bezig?? Nee. We genieten volop van elk moment in volle gezondheid en alle heerlijke gesprekken met de kinderen. Wat een schatten zijn het allebei. Kiare gilt net zo hard als haar mama in de auto als ze een gekleurd huis ziet en zegt dan dat ze daar ook wel wil wonen! Als er ergens weer een prachtig uitzicht is (waar ro en ik zo dol op zijn) roepen ze beiden: KIJK papa en mama, een uitzicht!!! En een ondergaande zon!!!
Vandaag heb ik een soort van Action ontdekt hier in Torbay dus voor een prikkie heeel leuke dingen kopen. In Thailand deden we vaak in een restaurant het spel vier-op-een-rij dus die heb ik voor 2 dollar (1 euro) op de kop getikt. Nou, vermaak = compleet. Ook van de eigenaren van dit appartement 2 fietsjes mogen lenen, precies groot genoeg voor de kidz. Ookal is het hier 25 graden koeler dan in Thailand (15 graden en nu veel stoooorm!!) , ze roepen op t moment dat ze wakker worden: papa mama mogen we NU gaan fietsen?!?!?! eeh....eerst aankleden ontbijten tandenpoetsen en DAN....en weg zijn ze. Flink aan t oefenen om te fietsen op de heuvels, want een platte weg is hier niet te vinden hoor. Kiare he-le-maal trots dat het haar weer gelukt is naar boven-naar-beneden-naar boven-naar beneden (x20) te crossen en dan te slippen. Cool hoor meid, but be careful. Vanavond is Robin naar een vriend! Drie dagen in NZ en al druk met sociale contacten..Dat is de vader van de kidz die we in oktober vorig jaar in de speeltuin van Mairangi Bay (waar we een cool huis hebben gezien) hebben ontmoet. Hij kan robin wellicht helpen met een goede brief op te stellen voor een zeer interesting vacature die hij heeft gezien.  Morgen om half elf zijn we te vinden bij het rugby-court van Browns Bay. De zoon van Herb (een kiwi-beachvolley mate van Ro) speelt daar een wedstrijd. We willen de kidz (en ons ook ofcourse) graag laten zien wat DE sport van NZ is. En zondagmiddag wil ik graag afspreken met een vriendin ontmoet op 1 van de bijeenkomsten voor emigranten in NL en sindsdien leuk mailcontact.  Met haar gezin ook woonachtig op de North Shore van Auckland. Ook 2 kidz. Dusss....nice plans, see ya later, sweet as!!
X
M

donderdag 12 augustus 2010

ff kort

nu echt ff kort berichtje, tis al half 1 snachts en ik bijf maar achter die pc zitten. Heerlijk die avonden in het donker..Vinnik gezellig, zo met mn vrienden chatten, hyven, bloggen you name it, alles kan en alles doet het. Strax douchen onder die FANTASTISCHE douche. lang niet gehad. Wel een douche maar niet zo fantastisch. Hoe was het vandaag. Nou, goed!! Uitgeslapen tot half elf, echt waar, heerlijk dus, kidz tot half 10. Omdat ro er gisteravond op tijd inlag, ging hij eruit voor de kidz lief he. Dus fris en fruitig aan het ontbijt (correctie: lunch inmiddels) en met onze ferrari naar een garage gereden, adres gekregen via de aardige Martin en Melany van het appartement. Daar gesproken met een nog aardigere z-afrikaan die 25 jaar geleden ook ge-emigreerd is naar NZ. Voor t eerst in mijn leven kreeg ik geen irritante-verkoop-kriebels in mijn onderbuik. Ze kwamen ook niet ergens anders tevoorschijn. Alles wat hij zei, nam ik aan als koek. Niet impulsief kopen ofcourse.....maar DAAR stond onze droomauto.....we fell in love, Ro ook dus en als de wiedeweerga naar t dichtstbijzijnde strand gereden (je hebt hier gewoon keuze WELK strand :-) om de car te bepraten.
Morgen proefrit.
X,
M

woensdag 11 augustus 2010

Vanaf Robin's iphone

photomap

en Ben heeft zijn eigen Thomas the train hoekje...