Vanaf Robin's iphone

Blues zijn weer green vandaag ;)

tears of..

..moeheid..ongeloof..opnieuw beginnen..ongeduld...Vanochtend zeer brak wakker nadat de kidz besloten hadden vannacht om 1 uur ons al te vergezellen...Gewoon omdat het lekker warm was bij ons...Jaaaaja. Te moe om er wat van te zeggen. Ontbijten, tranen over de wangen...bij mij. Het besef van het opbouwen van het leven hier en de daarbijbehorende ongeduld die soms bij ons beiden de kop op steekt. Er is geen reden om zo ongeduldig te zijn, want na 7 weken hier, hebben we ons al redelijk ingeburgerd, zo voelt het althans. Maar wat ik nu lastig vind is het feit dat K en B nu 2 weken vakantie hebben, na 8 weken al vakantie gehad te hebben, vervolgens 4 weken (en B drie) kunnen wennen aan de Engelse taal, school, pre-school en vooral weer een ...ritme. Ze waren net aan het wennen en nu is het alweer vakantie. Vakantie die ze juist nu niet moeten hebben denk ik. Dat ritme is nu juist belangrijk. Ik merk aan B ook dat hij de laatste paar dagen ontzettend uit z'n hum is. Beetje verwarrend nu. Ik wil graag hier thuis verder aan de slag, maar heb de kidz dus om me heen, Robin is aan het werk. Gelukkig maar, dus de (paar) centen komen wel binnen. Maar...snap je? Voor sommige dingen heb ik mn concentratie nodig en dat kan wat lastiger als een kindje vraagt: mama zullen we een spelletje doen? Mama, kijk es wat ik heb getekend! Lief, maar nu ff niet zeg maar.
Jaja jullie lezen het goed, einde van de fairytale. Nee hoor, maar ik dacht laat ik dan ook eerlijk zijn over hoe het vandaag ging, toch? Ik ben met hun met de bus naar Takapuna gereden, ik wilde wat boeken hebben en een nieuw spel (ahaaa, nu zie ik het ook, ik werk het gewoon zelf in de hand, wat ik een paar regels eerder schreef...:-)) . Ro had auto mee voor afspraak, vandaar. K wilde graag haar dubbele buggy mee en B zijn fietsje. Neem maar mee. Ik dacht dat die bus groot zat zou zijn en weinig mensen zou hebben, want NZ is toch zo'n 8 keer groter dan NL met maar 4 miljoen inwoners. Oh nee, 4 miljoen en 4. Wij zijn erbij gekomen. Dus vol goede moed de Park Rise afgelopen (het loopt naar beneden) en op de bus gewacht. Even leuk met een dame gekletst die uit Fiji kwam. Bus komt er aan, wij erin en oeffh...de buggy zit vast. Ik betalen en kidz lopen keurig verder de bus in. Buschauffeur helemaal sjaggo omdat ik al die troep mee moet nemen en maar hoef te betalen voor weinig (20 minuten in de bus voor 2 dollar = 110 eurocent). Het fietsje blokkeert het gangpad en ik zit met een compleet bezweet hoofd half op een stoel semi-relaxt te wezen. Godzijdank na maar een miljoen busstops, zijn we op de plaats van bestemming. Even uitblazen in het park 20 meter verderop. Daar zijn allemaal kidz bezig de holidayprogram af te lopen dus tis er druk. Veel te doen voor de kidz in de schoolholidays (Morgen naar een optreden van Angelina Ballerina in een winkelcentrum). Gelukkig had ik een picknick meegenomen, dus hongerige magen werden gestild. Gefocust naar Bookshop, Toystore en strand gegaan. Mooi geslaagd (educatieve engelse boeken gehaald waarbij ze amper doorhebben dat ze engels leren zeg maar) en op naar t strand. K met springtouw in de weer en B met zn otoos. Uitblazen. Wel erg prachtig in het zonnetje, gevoelstemp. 28 graden. Weer terug en zelfde verhaal in bus. Veel mensen, zowel buggy als fietsje vast in gangpad. B op schoot bij K en gedragen zich uitermate voorbeeldig. Ik wou dat ik me zo voelde. Warm, heet en ik wil uit de bus. Veel te druk. Dus na 20 min eindelijk op knop gedrukt en bijna half uur gelopen naar huus....te lekker weer gelukkig. Blij om thuis te zijn, maar wat ik zeg: time for all of us 2 have een ritme again....Vandaag was het de dag van de rythm and.....blues....
XX
M

Vanaf Robin's iphone

Kids hebben vakantie dus alle tijd voor ochtendgymnastiek

pics

Vandaag @ Browns Bay

Van 't weekend op Moonfestival North Cote

Having fun :-)

Our paradise..Ons schommeltje uit NL hangt!

In gebruik!

Kiare @ Junior Cross Country

9e van de twenty-nogwat!

Gezinnetje!!

Dat was echt nix

Hee, echt iets wat es wat minder was, of tegenviel!! Vanmiddag na een heerlijke lome ochtend in de zon met tig engelse boekjes naar de Zumba 4 kidz geweest. Geen idee of het wat zou zijn voor hun, maar ik dacht we kunnen het altijd proberen. Nou, ´t was nix. Lady Gaga-theme, op zich een hele stoere dans, maar de moves waren die als voor de adults zeg maar (die ik vanavond heb gedaan), nou, veul te moeilijk voor mijn kiddo's. Helemaal voor Bennie. Die loop altijd luchtgitaar te spelen (is gek op gitaar!!) als hij ook maar iets hoort van wat op een gitaar lijkt, maar coole moves nadoen is nog nix voor hem. We hebben zo'n grote spiegel en daar gaat hij dan van die breakdance-pasjes voor doen, waar hij ze vandaan haalt geen idee, maar 't ziet er in elk geval zeer leuk uit. En Kiare staat altijd te zingen en te bewegen voor de mirror. Maar goed, back 2 my story, dit was dus nix, of had ik dat al gezegd. 't Werd te moeilijk dus Benjamin rende naar mij toe, zo van I give up, mag ik een mueslireep (onverzadigbaar die jongen), en nog 1. En aan het gezicht van Kiare kon ik zien dat ze het ook nog net wat te moeilijk vond wat helemaal niet gek was, maar dat is weer typisch Kiare....niet laten zien dat ze het niet kan he....stug doorgaan!! Dapper hoor. Maar na anderhalf uur (ze deden tussendoor ook nog spelletjes, zoeken naar een schat in de speeltuin buiten enzo) kwam ze toch naar me toe van: ik vind het niet leuk. Terecht meid. Kom op, we gaan ijs halen en naar het strand. En zo geschiedde.
Kidz vroeg op bed, want ze waren bekaf van de laatste paar dagen...veel bezoek en laat op bed.
Ik lul maar 'n end weg op dit blog terwijl 1 foto zoooveel meeer zegt dan wel 1000000 woorden van mijn kant (en daar zit ik gauw op) , dus ik moet maar es nog handiger worden met dit blog. Robin zet de foto's dr altijd op. Gauw weer ff een foto plaatsen...
See ya laterr dudes, sweet as....
XXX
M

It´s a negative..

Eeeh...ik vind het hier altijd zo lastig om iets negatiefs te verzinnen over het leven hier....Nu lijkt het net of  alles hier helemaal geweldig is....Even denken....




Nou,eeehhh..... Ohja ...de white tail spider natuurlijk. Maar ja, voordeel ervan is dat er geen enkele andere spin te vinden is hier in huis, want hij vreet ze allemaal op.
Oh ja en er is een mierenplaag hier. Je hoeft maar iets van voedsel te laten liggen en er komen er 100 op af. Met hun zus en broer. Dus tel uit je winst. Maar ja, voordeel is dat ze niet bijten ofzo, dus 1 veeg met de vaatdoek en weg zijn ze. Oh ja, je kan niet echt fietsen op de heuvels, althans de kidz ervaren dat als zeer zwaar. Maar ja, voordeel is dat er tenminste heuvels c.q. bergen zijn hier en je daardoor een adembenemend landschap krijgt. En dat je gewoon de fietsen in de achterbak van onze patserbak knikkert en naar een ander prachtig landschap rijdt waar het wat platter is. Varieteit te over.  En oh ja, dat je fysiek je vrienden en familie niet kan zien c.q. vasthouden. Maar ja, leve de skype. We zien-spreken ze nu zelfs vaker als toen we in NL waren! Alleen het knuffelen is er niet bij. Dat doen we dan maar met elkaar :-). Dat was het dan weer...The fairytale continues....

Vanochtend buren Jens en Jo op de koffie gehad en vanmiddag naar Milford geweest waar de kidz konden beachen (beachvolleyballen) en touwtrekken en touwlopen (ofzoiets) waarna we op het strand tig mooie schelpen en mosselen en rare beestjes hebben kunnen bewonderen. Mooi weer met zonnetje, 19 graden. Erica en Tony met hun 2 kidz kwamen langs, op het deck (veranda) wijntje gedronken, Erica en ik hebben samen tortilla's gemaakt (bij gebrek aan een echte kiwi BBQ) en buiten op het deck de maaltijd genuttigd by ondergaande zon.....het klinkt als een sprookje.
En dat is het ook.
The Fairytale continues.
Het sprookje gaat verder..

Morgen met Kiare en Benjamin naar Zumba for Kidz. Ze hebben de schoolholidays!
Robin heeft deze week zn agenda vol staan met netwerk-contacten...Hij gaat er weer flink tegenaan this week.

Sounds like a fairytale. It feels like a fairytale. Is it a fairytale?

Twinkle twinkle little star, how I wonder what you are, up above the world so high, like a diamond in the sky, twinkle twinkle little star, how I wonder what you are.....
(favoriet liedje van Benjamin..tesamen met : the wheels un the bus go round and round, round and round, round and round, the wheels on the bus go round and round, all the way to town)

:-)    :-)   :-)   :-)
XX
M

Sunset

op de wang van Kiare. Vandaag waren we in Northcote waar het Moonfestival (koreaanse-chinese eettentjes, muziek, kinderanimatie, etc) plaatsvond tussen veel verschillende Aziaten. Ook was er gezicht-schminken voor kidz, alle meiden willen dan een vlinder of prinses, maar K wilde perse een zonsondergang....En dat kreeg ze, een supergoede kunstnaar heeft dat uit de vuist weg geschilderd. (na de 100-zoveelste!!!) En B werd Spiderman!! Foto's soon op de site.
Donderdagavond nog gezumbaad...xei toch, kben helemaal verslaaft geraakt! Bijna priveles gehad, met nog 2 anderen. Tis echt superleuk.
De kidz hebben nu weer 2 weken vakantie. We hadden een briefje geschreven met "want to play with me in the holidays? Kiare" (tel.nmber drbij gedaan) en die had ze bij een vriendinnetje in haar tas gedaan en ja hoor, prompt een dag later belt de moeder op, Kiare helemaal blij en di-ochtend wordt er hier weer gespeeld. Olivia hier uit de buurt gaat skieen op Ruapehu (waar Ro en ik 9 jaar trug hebben gewerkt), dus die is dr niet. De moeder van Onie (ik weet niet hoe ik het schrijf, Ierse naam, dus misschien wel O'nie ofzoiets)  is Iers, komt ook ff bakkie doen. Interessante huisvrouw verhalen heb ik he..??
Nou en we komen net terug van een BBQ bij Dave and Linda en hun drie kinderen (baas van Robin). Zij hadden ook nog drie logees te logeren EN een grote playroom beneden....dus...hebben zich goed vermaakt..K kan al kleine conversaties voeren inmiddels.
Morgen weer een dag, kben kapot!
X
Mir

Harrison

Die kwam vandaag lekker spelen bij Benjamin. Wat een eer, het is niet de acteur (ford) hoor maar een minstens zo charismatisch jochie van al bijna 5 jaar. Een lief mooi kereltje waar Benjamin best wel weg van is. Kunnen elkaar nog steeds niet verstaan, maar zeker wel op hun manier!  Gaan ze alle namen van Thomas de Trein opnoemen (in NL hetzelfde als in NZ) en achter elkaar aan rennen op ons deck (veranda) en verstoppertje doen...lief man om dat te zien, genoeg opties! Hij wordt over 2 dagen 5 dus helaas van de pre-school af, maar de ouder zei al heel hartelijk dat we zeer zeker in de vakantie moeten afspreken en dan Kiare ook meenemen, want hun andere zoon is ook bijna 7. Leuk he. Vond Bennie ook! Vanmiddag met de kidz naar Takapuna gereden om 1 en ander te regelen (onder andere de tide-table (eb en vloed)  halen, dan kunnen we de coastal walk doen, bij vloed kan dat niet, ...nou ja, kan niet kan niet (dat ligt op het kerkhof zou mn moeder zeggen en wil niet ligt ernaast), je kan het zeker wel doen, maar dan loop je een meter onder de zeespiegel gedurende 1 uur. Knappe jongen als je dan nog kan ademhalen :-).
Op 1 of andere manier weer heel vies gekookt (oh nee, dat mogen ze niet zeggen van mij, als eten niet zo lekker smaakt, dan zeg je nooit v-i-e-s (das onbeleefd) maar dat je het niet zo heel erg lekker vindt)....Hmm....hoe kan dat. Ik begon zo goed hier. De Paksoi en sla smaken naar aarde (en ja...ik was het echt goed af in een vergiet) en van de sauzen kan ik geen chocola brouwen...Het zal wel aan de Volle Maan liggen. Uit nood een receptenboek van Spring (de lente is coming hier) aangeschaft. Kga dr morgen mee aan de slag. Een bord droge rijst en een mueslireep naarbinnen gehaffeld....Gelukkig vinden de kidz alles best, dus met zn 3-en  op bank DVD-tje gekeken onder het All Blacks-kleed (Robin was naar een netwerkmeeting met Maik) en hoppa onder de douche. Ik werk niet eens en heb me nog geen minuut kunnen vervelen...Morgen en vrijdagmorgen moet ik helpen de pre-school schoon te maken voor de holidays, samen met 20 andere mama's (en een papa wellicht). En morgenmiddag ga ik naar Emma met Benjamin, weeer een vriendje van hem (nou ja...de moeders zitten eigenlijk altijd te kletsen en de jongens noodgedwongen dan ook ;-) en die woont hier ook vlakbij. Robin zit nu in de kroeg.
We moeten hier nog een paar administratieve dingetjes doen, zoals de dokter uitzoeken en een tandarts en een inboedelverzekering, maar dat loopt min of meer. Over 2 maanden moeten we nog 1 keer naar de Ambassade om onze spullen te laten zien (loonstroken etc. ) en als we door die controle heenkomen, dan mogen we hier echt voorgoed blijven. Cooooool........
En nee....we missen NL nog helemaal niet.....Is ook niet de bedoeling. En leve de skypedates! (Bar, when??)
Truste en jullie fijne lunch!
XX
M
PS oh ja as. zaterdag gaat bij ons de tijd 1 uur vooruit en bij jullie achteruit denk ik.....duss....dan scheelt het 12 uren!!
PSPS en we moeten NOG 24 dozen uitpakken, vandaag even geteld....uitgeteld...pffioe...waar laaaten we die spullen...in de container..afvalcontainer??
XX

Junior Cross Country

En ja hoor.....DAAR GING ZE!!!! Kom op Kiare, rennuuuuhhhhh!!!!!! Om 2 pm (14.00 uur) losten ze het startschot voor de 5-jarige koters op de Campbells Bay Primary school.  Daarna de 6-jarigen en toen de 7-jarigen. Een flinke ronde rond de school rennen (en die school is groooot). Morgen zijn de oudere kids aan de beurt. Met Rangitoto op de achtergrond (wat IS het hier toch mooi..) en 100-en ouders probeerde ik ons meissie ertussenuit te halen, maar kon haar niet vinden, en ze had nog wel zo'n felgekleurd roze trainingspak aan!! (weer es wat anders dan het schooluniform!!) Maar goed, zij was niet het enige meisje die op dat idee was gekomen.... Later bleek dat ik het totaal verkeerde groepje op de film had gezet (misschien zie ik haar thuis op de film dan nog rennen??) en dat ze bij de 7-jarigen was geplaatst. Ongeveer 25 kidz. Anders had ze iedereen er natuurlijk uitgerend met haar kilometers lange benen ;-) (over drie maanden wordt ze 7). Grappig gezicht die start: ze had nog niet eerder zo'n contest meegemaakt, dus bij de start keek ze wat om haar heen, niet wetende dat ze op dat moment goed moest opletten op het startsein, dus kabeng iedereen weg en Kiare keek naar de zee...dromer. Ineens realiseerde ze zich dat de groep al vertrokken was, dus ze neemt me toch een sprint, duwt een ander meisje bijna van de sokken en rent zo 4, 5 meiden voorbij......stoeoeeoer!!! (naja, dat duwen dan niet echt..) wij (Robin, Benjamin en ik) hoppakee naar de andere kant van de school gerend (jaja wij kunnen er ook wat van ) en weer wat foto's gemaakt. En daar was de finish in zicht, ruuun!!!! Ze hadden 10 stoelen neergezet voor de eerste tien die binnenkwamen bij elke groep en ...jawel....Kiare was snel genoeg om op een stoel te gaan zitten, nummer 9. Alle namen werden door de microfoon opgenoemd, maar ja hoe spreek je Kiare de Goeij op zn kiwi uit?? Kiare the Dzjoe-ie. Kwam Emma naar me toe (moeder van James, vriendje van Ben op pre-school bij wie we donderdag zijn uitgenodigd) en zei dat we haar maar voortaan Kiare the Groovy moesten noemen. Zo konden de kiwi's het tenminste goed uitspreken!!Nou, dat vond ik een goeije naam :-)
Moeke de vrouw is vanochtend naar haar eerste Zumba-les van haar leven geweest....kwas toch wel heel erg benieuwd na alle positieve verhalen in NL...en.......LEUK DAT HET WAS!!! En een stuk makkkelijker dan ik dacht, in feite zijn het dus gewoon de dance-moves die we ook in clubs uitvoeren, Anne-Wil ik zie jou hier zo staan met onze brillen op :-)  (inside joke sorry)  Als je hier bent, sleur ik je mee. De lady's in da house daar waren ook weer zeer vriendelijk, ene Melanie zal er volgende week dinsdag ook weer zijn. Well, I bet I will too!! Dat abonnement is ook spotgoedkoop (gelukkig een fijne tegenhanger naast die supermarkt-boodschappen..kblijf me verbazen dat dat zo duur moet zijn) voor 50 dollar (zo'n 30 euro) per maand kan je ongelimiteerd zumba-en. En sinds ik een niet (voor inkomen)-werkende-moeke ben (voor de duur van hooguit een jaar denk ik, dan zal ik toch echt wel weer aan de bak moeten) kan ik daar heel makkelijk de tijd voor vinden....eindelijk!!! Hoef ik niet meer vaak 's-avonds weg om dat te doen, maar gewoon 's-ochtends als de kidz onder de pannen zijn. Lachuh. Nog nooit meegemaakt. What a freedom. Toch zijn we nog steeds gesloopt 's-avonds.  Zowel vandaag als gister heb ik als "driver" de walking schoolbus gelopen en daar zijn we in totaal een dik uur mee bezig, heel erg gezond, lekker buiten, maar ik moet Benj ook altijd meenemen en die loopt een heel stuk trager dan die kidz van 10 jaar en dan loop ik voorop weer te schreeuwen slow down slow down, want ik ben wel verantwoordelijk voor de kidz, nou dat vind ik dan echt helemaal nix he...kheb ook geen overwicht....We lopen altijd met 2 parents, dus laat mij maar voortaan achteraan lopen, als bezemwagen, stuk rustiger....Haha olde moeke :-)  Robin heeft vandaag gewerkt. Hij wil nu nog geloof ik de garage in om nog meer dozen uit te pakken, maar.....ik geloof dat hij t ook wel best vindt nu...Lekker achter laptoppie en klaar. Geen spin meer gezien trouwens, goed he. Ik klop nu wel telkens mn schoenen en handdoeken goed uit....EN die vd gezinsleden...getsie.
Ons Engels wordt steeds beter, maar af en toe hebben we nog van die maffe vernederlandsingen vh engels: vandaag sprak ik met een Melanie en ze vertelde dat ze Zumba een tijdje niet heeft gedaan en er nu weer mee begonnen was. Dus ik: So you picked it up again?? En zij: huh? pardon?? En ik werkelijk waar nog een keer So you picked it up again? (ik zei nog net geen "wire" erbij (draad) ) ......Nou ja, of het gesprek verder wel goed liep?? EEhh...saved by the pumping music zal ik maar zeggen :-)
Kga nu eieieiendelijk even priveberichtjes antwoorden!!!!
Oh ja lieve zus Renate VAN HARTE GEFELICITEERD MET JE 40E BIRTHDAY!!!!!! Nu ben je met recht mn oudste zus, hihi! grappie
(je had onze zingende kraakstemmen al gehoord he bij ons ontbijt vanmorgen op de voicemail......!!!)
XX
M

Een bloemetje voor Renate!

Jaja Renate je moet er aan geloven. Vandaag 40 jaar! Mooie leeftijd en daarom speciaal een bloemetje voor jou (van je idool, Danny de Munk) Kus van je zwagert, Mirjam en de kids!

White Tail Spider

Ja daar loopt ´ie!!! Dat is wat ik riep toen we de boel aan ´t opruimen waren...BRRR. Jeremy de ex-huurder van ons huis had ons er al voor gewaarschuwd, er zijn geen dodelijke dieren in dit land te bekennen zoals giftige slangen of tijgers, oh ja wel enorme haaien, maar dan moet je gewoon niet te ver van de kust gaan snorkelen ;-) , maar dus wel de witte staart spin. Als je daar een bijt van krijgt, dan groeit er een bult en wordt het rood en gaat het jeuken en je voelt je ziek, alsof je doodgaat...Een soort van hunterspider die ze in Thailand hebben, die maken geen web, maar zijn zo snel en giftig dat ze gewoon al rennend hun prooien kapot maken. En opeten. En die zagen we dus in ons huis. Slik. Over de deur van de gangkast lopen. Hoe pak je zo'n beest nou? Met een doekje is niet echt verstandig...bijt íe zo doorheen ('t klinkt nu waarschijnlijk alsof het hier om een spin gaat van 3 bij 3 meter met enoooorme kaken EN tanden) , kortom, mijn Robin Hood pakte een hamer en knalde 'm dood. Oeps. Niet echt aardig, but 2 save the family hier op de north shore, doen we dat maar even.
Ik heb inmiddels de kamertjes van de kidz een beste lik verf gegeven en dat is mooooi (vind ik) geworden. Verf met een soort van glitter erin.  Eindelijk weer wat kleur. We zijn er nog lang niet heb ik het idee, qua inrichting, we are getting there maar nog zoveel te doen. Er hangen afschuwelijke gordijnen (uit de jaren 90, had ik in mn studentenkamer hangen in Groningen..), maar ben er nog niet over uit hoe ze te vervangen. We hebben geen zin om er honderden euro's aan uit te gaan geven. Naja, daar komen we nog wel uit. Wie een goed idee heeft mag het me mailen! Beneden in de garage staan nog een 10-tal dozen....het huis was nog zo heerlijk leeg. En we misten nix! Toch een teken dat we met veel minder toekunnen dan we hebben. Ach, zolang het in de garage staat hebben we er ook geen last van. Nog 4 dagen en dan hebben de kidz alweer 2 weken vakantie..!! Dan beginnen ze weer op 11 oktober tot 16 december en is er een zomervakantie tot 4 februari! Duss.....degenen die langs willen komen....die tijd is lekker!!! Zeven weken holiday....Holimoly. Ik begrijp van de berichten dat jullie echt een baggerzomer hebben gehad...Nu begint de herfst alweer. Hier is de lente al begonnen. Er kunnen ook heel veel regendagen zijn, maar de zon laat zich vaak zien en dan is het zo'n 17 a 18 graden. Best lekker. Afgelopen zondag even van de ene baai naar de andere gelopen en dat is echt zo prachtig. De kidz gaan daar dan ook helemaal los. Mijn crea-buien weten van geen stoppen (komt dat door de natuur hier??) , want ik kwam vandaag in de dozen een prachtige schildering van Benjamin tegen met allemaal foto's erop van zijn dierbaren zeg maar, daar gaan we een lijstje voor timmeren en schelpen van het strand opplakken. Nou ja. Zo dus. Hij leert op de pre-school gewoon zagen en timmeren met een echte zaag en hamer!!! Ik denk dan, slik hebben al die kindjes nog 10 vingers?? Ja, het zal. Feit is dat Ben the Man volledig zat te genieten daar, met zn buddy Armah, ik heb ze gezien. Zo, die is gesetteld. 
Truste!
M
X

Metallic Galaxy

Die kleur krijgt minstens 1 muur van Benjamin morgen, das moooi!! En Metalic Sugar and Spice krijgt Kiare haar wall. Afgelopen zondag had ik al een kastje voor B in elkaar getimmerd (onaangeroerde talenten worden aangeboord..) en nu ga ik verven morgenochtend. Kben zat (na 1 week al) van de witte (nou ja...grijze groezelige) muren. Beetje kleur d'rop. Vanochtend heeft Bennie 3 uren kunnen volhouden op de creche en hij vondet super. Goed he!!! Dus....vanochtend waren we met zn 2-en. Wat een luxe even zeg...Samen geshopt en wat gedronken. Op dit moment zit Ro hier tuus lekker te babbelen met Tom een kennis uit NL die ook anderhalf jaar in NZ woont. Van 't weekend gaan we dus verven (toestemming van de landlord) en naar Western Springs (naatst Auckland Zoo), met vrienden om te kunnen fietsen met de kidz! Ze hebben net sinds een week hun fietsjes en daar is het tenminste een beetje plat om te kunnen biken, mooi park met een vijver en gewoon hartstikke leuk. Ik ben inmiddels weer beter en Robin loopt over van de plannen 4 his own company. Vanmiddag koffie gedronken met Ann Marie, de ex-huurder van onze woning, grappig. Kiare schiet al aardig op met haar schrijven! Ze leert echt veel en as. dinsdag heeft ze met Year 2 een Junior Cross Country, heel veel rennen en de eerste die binnenkomt is de winnaar. En half oktober gaan ze met zn allen naar de Auckland Zoo en vroegen vrijwilligers om mee te gaan. Ik heb me opgegeven, leuk! Kan nu allemaal nog nu ik geen betaald werk doe ;-))
Ik ga nog even wat berichten versturen and then off 2 bed....
XXXXX
M
fijn weekend iedereen!!!!

2 uur!

En.....Benjamin heeft zowaar 2 uren op de creche verbleven zonder mijn aanwezigheid. Maakte er een groots drama van toen ik wegging, liet mn vest niet meer los, maar achteraf bleek dat hij 1 minuut gehuild had en mee had gedaan met de muziek en heeft gedansd en gepuzzeld. Zag er ook blij uit toen ik 'm ophaalde....gelukkig, dat gaat de goede kant op. Vanavond toen we hem op bed legden vertelde hij dat Janet zo lief was en dat ze zo'n mooie roze trui aan had...!! Wat hem wel niet opvalt, haha grappig. In de meantime heb ik kunnen shoppen in 1 vd vele shoppingmalls die Auckland telt. Gewapend met verf, kwasten en schilderijtjes (lege dan, je weet wel, van die Xenos-dingen, hier heet zo'n winkel de 1,2,3 shop) ben ik Ben gaan ophalen en hebben we zowaar een art (daar issie weer San) -middag gehouden. Ik ben van plan al die schilderingen op te hangen aan de muur in de speelkamer. Leuk toch. Zeer artistiek (mama ik vind die kleur zo mooi!). Kiare opgehaald van de walking schoolbus en is inmiddels nog zelfverzekerder als eerder en huppelt als een jonge hinde naar huis, met friend Olivia. Ook de kwasten ter hand gepakt en hopsa. Ro was op tijd thuis, dus.....op een do-middag waren we met zn 4-en thuis, de kidz aan het verven en ro en ik aan de thee.....WAT?? nee Robin drinkt nog steeds geen thee, hij had een glas van iets van pine-appledrink ofzo, maar goed, de cloe: in NL is zoiets nog never nooit niet gebeurd....althans niet op een donderdag...standaard was R erg laat thuis van werk en ik liep te stressen en haasten van haal ik de kidz wel op tijd uit creche en bso....Snel koken, kidz onder douche, in bed...Nou ja...dat soort kleine dingen vallen me dan op. Misschien over n jaar is het weer heel anders natuurlijk, maar we hebben toch echt de insteek niet meer 60 uur per week te gaan werken voor een baas, behalve dan als we onze eigen baas zijn.....
Nu ga ik weer pitten.....kben nog ziekies...
X
M   

snifferdesnif

Proest hatsjoe kuch belabberd, bleehh.....Zo voel ik me toedee. Naja snel verslag doen en huppetee in bed met wat pijnstillers. Gewoon vet verkouden denk ik. Maar wel weer een wereldse dag (aan de andere kant vd wereldse) gehad...Breakthrough!! Benjamin heeft jaweljawel 1 uur gespendeerd op de pre-school ZONDER de mama....Wow. Dat was ff lastig kan ik je vertellen, maar ik kreeg gelukkig zeer lieve hulp van Janet. Die voelde helemaal aan wat ik graag wilde voor hem. Benjamin wordt nl. een beetje bang van al dat engels dus ik denk dan: als zij ook willen dat hij zich comfortabel voelt op de creche, zorg dan dat je in elk geval op ooghoogte met hem praat en lief lacht dan krijg je vanzelf een lach trug (san en renaat, dat heet spiegelen toch? ;-)) en geen hele verhalen in het engels tegen hem houdt maar gewoon zegt zo van: play? train? here.  Dat maakt het voor hem overzichtelijk (vooral de eerste paar dagen alleen daar) en minder eng. Ik vertelde hem ook hoe het mij verging vroeger in Iran en dat mijn moeder dan ook zei: ze eten je niet op hoor. Duss....zo moeder zo dochter, die wijsheid bracht ik vandaag ook op hem over. They won't eat you, ze eten je echt niet op. Als je het niet begrijpt zeg je gewoon in het nederlands ik weet het niet. Dus....zo geschiedde...Janet was een toppertje, heeft mij gestimuleert weg te gaan (van de pre-school geKICKT gewoon, nee hoor) en aan Benj belooft dat ik na 1 uur terug zou zijn. Met een kadootje (oeps...normaal is dat mijn idee, maar nu die van Robin hoor ;-)) . Moest wel huilen (ik niet maar hij) maar toch doorgezet...lastiglastig..Maar ja, anders leert hij het nooit en een uur was te overzien. Hij was in goede handen. Ik haalde hem zoals belooft op en was errrg blij me te zien. Het eerste wat hij zei was: ze hebben me niet opgegeten...
Benjamin is on the roll want vanmiddag had hij ook nog es een playdate! En wel met Harrison zijn vriendje die overigens sprekend op hem lijkt, knap koppie met bruine kijkertjes. Dus na de lunch in t zonnetje naar Murrays Bay gereden (kast van een huis, met direct uitzicht op zee!) en daar heb ik hem niet alleen gelaten hoor, 1 strakke actie per dag is voldoende. Bak koffie gedronken met de papa en de guys met de treinen. Volgende week woensdag komen ze bij ons. Vanavond is Robin wezen beachen met Herb en de rest van de gang, Kiare heeft Olivia mee naar huis genomen en ik ontmoette vanochtend weeeer een aardige hardlopende moeder op school die zei dat ik echt mee moet gaan rennen (is het nodig dan?? ;-)) samen met Lyndsey, Emma en Tess. Yo. En nu......ga ik liggen. Pitten....
Maar wel een toppiedag :-)
X
M

Foto's van de afgelopen weken!

Benjamin..

Kiare voordat ze naar school gaat

West Auckland, just 1 hour drive from our home..

Wow..

     Bord voor de surfbeach van KareKareBeach  (westcoast auckland)       

rennuuhh!!

Hier is de film "The Piano"opgenomen

Nog steeds KareKare Beach...

Adembenemend mooi....

Onze tuin! Met Trampoline!

Onze wagen! Met camera's voor inparkeren!

Onze Maori-verhuis-dude!

Mijn dude!

Bums

De piano..

Joegee, tis allemaal gelukt!

Arts

Za-middag stonden Lyndsey en haar 2 dochters op de stoep (lees: schuine oprit), met de vraag of onze 2 koters zin hadden om oude kleren aan te trekken om de artist uit te gaan hangen in hun garage. Tuurlijk!! En weg waren ze. Een uur later haal ik ze op, is Benjamin met Alysha met de trein aan het spelen (krijgt vieze handen van de verf ;-) ) en Kiare is met haar derde painting bezig! Op een oud wasrek worden de schilderijen opgehangen en na 2 dagen werden ze langsgebracht. Die middag kwamen NL-se vrienden uit Mairangi Bay een borrel halen en waren ook verrast met ons huis. Een aparte speelkamer voor de kidz! super. Verder eigenlijk tot nu toe ( di-avond) veeeeel dozen uitgepakt en er staan nog heel wat op ons te wachten. Gelukkig hebben we een garage, dus dat scheelt een hoop. Een garage die lekt. En veel. Oeps. En daar staan nu net al onze papieren dozen. Want dozen zijn van papier gemaakt en als daar eenmaal water in komt, dan kan je met je handje zwaaien naar de spullen erin. Wij zo-avond (mama er loopt water in de garage, moet dat???) de landlord gebeld, hij zou vlgnd dag zorgen voor plumber (loodgieter). Die kwam en 1 en ander in orde gemaakt. Wel die avond 85 dozen (of was het minder ro? het voelde in elk geval wel als zoveel :-) ) naar de andere kant van de garage gesjouwd en op 2 latjes gelegd. Goed. Als het daar maar bij blijft, die lekkage. Maandag belt school op, another lekkage: de neus van Kiare lekte heel erg veel bloed. Ze had een ongeluk gehad met een ander meisje tijdens het rennen, haar neus knalde keihard tegen het hoofd van de ander aan, met als gevolg heel erg veel bloed...Wat zielig. Viel bijna flauw, naar Medical Room gebracht en schoongemaakt. Het bloed zat helemaal over haar uniform heen, alles zat eronder. Ze hebben mij direct gebeld en gelukkig binnen 2 minuten ben ik dan ook op school, dichtbij dus. Hadden haar een boek gegeven om af te leiden, maar was wel helemaal overstuur. Sniksnik!! Naar huis gebracht, op bank gelegd, dekentje, kopje thee en een koekje. En een DVD-tje want papa had snel de DVD en TV aangesloten en zo kon ze op tijd haar favoriete DVD kijken. Gelukkig knapte ze snel op, maar heb haar vandaag ook nog thuisgelaten. Het was een beste bump, haar neus was nog best dik. Als Kiare thuis is, moet Benjamin ook thuisblijven....want alleen durft ie nog niet. Morgen is er weer een dag en de kidz voelen zich weer oke om de straat te slaan (hit the road) en nr pre-school en school te gaan. Vanmiddag thee gedronken bij de buurvrouw, een NL stel die hier al 17 jaar woont. Die Dutchies.....je komt ze ook overal tegen...!!
De baan van Robin....hij is het niet geworden. Er bestaan dus blijkbaar nog betere werknemers dan hij...Vaag hoor. Of zoals zn maori-maotie Herb al texte (sms-te) OR somebody is blooody good OR somebody's ASS needs to be kicked!! Zo is het. Maar goed, wij zijn de De goeytjes niet als we van elke situatie een goeije maken. Dit geeft weer ruimte om onze plannen vorm te gaan geven. In de meantime kan hij wel bij Dave aan de slag voor 6 uur per dag, 5 dagen per week, carpoolt met een dude uit de buurt, zodat mama de auto heeft..Duss....our rent can be paid, we eten geen droog brood hoor mensen. Sterker nog vanavond lekkere enchilada's gehaffeld plus een toetje, een roze taartje. Die vond Benjamin in de winkel (roze?). Ik heb nog steeds niet het gevoel dat ik niet werk....ik heb het retedruk met school, pre-school, strand, dozen, inrichten, theedrinken met buren, wijn drinken met moeders, borrelen met friends...Of ik werk mis? Betaald werk dan. Neen, zeer zeker niet. Ik geniet nu nog erg van de momenten dat ik er helemaal kan zijn voor de kidz en een uur kan theedrinken na school en uitgebreid de verhalen kan aanhoren en veel boekjes in het engels voorlezen. Dat was nou precies de bedoeling hier...! Robin heeft een geweldig werkblad gemaakt voor het raam, 2 laptops naast elkaar, gezellig! Ik moet nu stoppen met bloggen (oeps als het aan mij ligt tik ik dus echt nog uuuuren door) want...administratie wacht EN we moeten nog een dokter plus tandarts vinden. OOOh ja, fotoooooos!!! ik ga dr een paar opzetten.
XXX
M

Vanaf Robin's iphone

Kiare aan het skypen met haar Nederlandse hartsvriendin Ines!

zo he he, weer wakker. 10 sept. vs 10 juli..2010

Ik dacht: laat ik nu es 's-ochtends het blog schrijven, dan komt er misschien nog meer zinnigs uit, kben 's-avonds altijd zo verschrikkelijk tuttikaputtie...Duss...gewapend met mn derde bak Coffee (coppa) en een kletsende Benjamin (bennie lieverd ga maar even naar de speelkamer beneden om te spelen met je Thomas!, mama is er strax weer voor je) wil ik even vertellen hoe de verhuizing nou precies ging...Precies 2 maanden nadat we vertrokken uit Odoorn kunnen we ons hier settelen!
Om klokslag 9 uur stonden ze voor de deur met een vrachtwagen, de size viel me nog mee. Althans....voor de deur...they wish! We wonen nl. aan de Park Rise (een prachtige straat met alleen maar upperclass piepel, precies waar we thuishoren dus ;-))) , maar dan ga je een laantje stijl naar beneden waaronder nog een stuk of 10 huizen zijn. Het eerste huis aan de rechtkant na 20 meter is van ons. (WAS het maar van ons, wauw het is een perfect huis, ik wil ' t kopen, maar dat kan niet). De driver dacht ik zet m wel even voor t huis neer. Slipperdeslip, ging allemaal net, maar wij dachten al dat komt niet goed, als er andere mensen langsmoeten, gaat dat never nooit niet passen, daar is de weg te smal voor. Maar goed, de 3 stoere Maori-dudes dachten er anders over. Zij hebben er per slot van rekening voor geleerd. En ja hoor, na 20 minuten de eerste rap-van-de-tongriem-gesneden-lady, wilde er langs. Was a bit verontwaardigd, want stel je voor dat de brandweer erlangs moest. Zat wat in. Dus de vrachtwagen naar beneden gereden, waar ook een soort van pleintje is en dan stond hij niemand in de weg. Prima oplossing dachten wij, maar zij dachten van niet. Hadden het plan opgevat elke keer weer naar boven te rijden en als er een auto langsmoest weer naar beneden....Anders moesten ze zo sjouwen...Eehhh......is dat niet wat verhuizers doen?? Sjouwen?? Robin took the lead (en dan kannie als geen ander) en zei: jongens ik help jullie wel met sjouwen,  ik trek mn oue kloffie aan (alleen andere schoenen bleek later, we hebben alleen nog maar oue kloffies :-)) en ga aan de slag. Ik deed de administratie, wat inhield dat ik de paklijst in de handen had en alle 240 items dat uit de dozen werd gesjouwd afvinkte en dirigeerde waar alles naartoe moest. Hele klus :-). De dozen met een B naar (je raadt het nooit) Benjamins kamer, die met een K naar...juustem. En de MBR naar de master bedroom en LV naar de livingroom, stond er al opgeplakt in NL. Hazeleger Verhuizingen, sjappoo jongens echt goed gedaan. En kitchenware naar de keuken. Mijn werkkamer volgens Robin ;-). Toen de vrachtwagen openging, zagen we als eerste de fietsen!!!!! Wat maf joh om die spullen dan hier te zien, echt gaaaf! En ik zou dan echt de enige mama zijn die met zo'n moeke-fiets over de heuvels gaat biken met mn fietstasjes, ik lach me rot. I'm gonna try it. De oudere Maori-dude was verschrikkelijk sjaggerijnig dattie zover moest lopen met die zware spullen (naja...20 meter max), maar na dat omeletje met worst, ui en tomaat, konnie weer lachen. Werkelijk alle spullen werden door hen ook weer in elkaar gezet, unbelievable, what a service. En toen....onze erfstukken...de zware spiegel van Robin zijn voorouders (grooot) is ongehavend aangekomen en staat nu te pronken in de livingroom..zeer mooi. Toen was de piano aan de beurt, 120 jaar oud, heeft landen als Amerika, Noorwegen, Iran, Nederland en nu dus Nieuw Zeeland mogen aanschouwen...Wat een coole reislustige piano isset dus. Maar ik hield echt mn hart vast toen ik zag hoe de piano werd verschoven....Hoppakee op een schuin aluminium plaat rolden ze hem zo van de wagen af. Ik denk dan: zet hem op dat achterbak-ding en druk op de knop zodat hij automatisch naar beneden gaat en rol hem dan voorzichtig verder....Nope. Maar goed, leuke fotoos van gemaakt (tussen mn zenuwen door...) en nu staat hij in de garage!!!! Een van de coole Maori-gasten zei met het swit op het gebit ....and now..play us a song. haha. De toetsen zijn niet omgehusseld, ik dacht dattie volledig ontstemd zou zijn na zo'n reis, maar t valt me alles mee. Ik heb zin om er een gezellig muziekhoekie van de maken. We hebben zeg maar een grote garage, met rechtsachter een ruime inkeping waar de piano staat, met een luie stoel erbij (als iemand naar mijn gepingel wil luisteren..) en daarnaast heb je een raampje die open dicht kan waar ik direct uitzicht heb op de speelkamer van de kidz!!! Ain't that cool? Daar hebben we alle bouw-dingen neergezet, dus nu is Kiare druk al haar lego aan het opzetten op de oude campingtafel van mijn ouders en in die speelkamer hebben we een verhoging waar juist alle treinrails van Benjamin oppast, zodat ze elkaar niet in de weg zitten en de prachtige bouwsels kunnen blijven liggen en niemand er last van heeft...Ik zei toch: wat een perfect huis. Onze spullen staan hier ook zo leuk. En het grappige is: je ziet nu de spullen die je normaal in de gang hebt staan bijvoorbeeld, maar omdat niets nog een vaste plek heeft is het heel makkelijk een totaal andere bestemming ervoor te bedenken..De spiegel in de gang, ons nachtkastje en de life-coachstoel (thnx lieve LP/RMC-collegae!!!) heeft nu bestemming "make-uptafel in de slaapkamer" gekregen. Iets nieuws wat ik niet eerder had en 4 free. Andere nachtkast heeft Kiare gekregen die eerder bij ons stond en zo verder. Leuke sport om dingen te hergebruiken die je dus al hebt. En als de kleur niet bevalt, hoppakee een lik verf erover heen.
Zo gaat het hier. Ik ga nu weer verder!!!! Leuk....kadoos uitpakken!!
XX
M

full house

We hebben een vol huis! joeppieieiei aaaahhh yeaeaeahhh, dat was zo'n beetje wat de kidz riepen bij het zien van alle spullen, met name de treintjes van Thomas (en Cranky, Tidmouth Sheds en zijn duplo) en de 2-ling poppenbuggy van Kiare. Wat kan zij ook lekker freubelen zeg.  Handdoekje hier, wasdoekje daar, bedje voor de baby hier, kleertjes voor de baby ('s) daar....helemaal heppiedepeppie. Benjamin de hele middag niet meer gehoord...In tegenstelling tot vanmorgen....Traaaanen met tuiten. Kon het niet over mn hart verkrijgen hem daar alleen te laten, bij de pre-school. Hij realiseerde zich ineens toen ik wegging dat hij geen hond kon verstaan (laat staan een leidster) en ondanks het feit dat Harrison en Ama er waren (met Harrison heeft hij as. woensdagmiddag een speeldate) , begon hij toch best in paniek te raken.....Kijk, in NL vind ik het een ander verhaal, as hij dan af en toe huilde toen hij op creche zat, was het echt aandachttrekkerij in principe, maar nu.....Nieuw huis, nieuw land, nieuwe mensen, nieuwe taal....EN de wetenschap dat vanmorgen zn fietjes zouden komen....Kortom: na een half uur weer beiden terug nr huis gegaan. Verhuizers waren er net. Moeite met de laan nr beneden, maar goed, dat ging uiteindelijk goed. En snel. 's-Middags heb ik een  omelet voor  ze klaargemaakt, konden er weer tegen.
wat gaaf al onze spullen te hebben hier aan de andere kant vd wereld!!!!  Morgen verder uitpakken...tis net kerstmis!we zijn nu beiden gesloooopt!!!! duiken ons eigen bedje in!!!
XX
M

still have found what I'm looking 4

en ja hoor weer such a beautiful day...When does it stop. Maybe on a monday bloody monday.....Juustem. Je raadt het nooit. We hebben vandaag kaarten bemachtigd. Voor een groots concert. De 360-tour. Van inderdaad...de echte kenners raden het al. U2. Die spelen in november in Auckland in het Mt. Smart Stadium en daar gaan wij naartoe met 4 anderen. Vrienden. Wat? Maar....jullie zijn er nog maar een maand hoe kan dat? Vrienden? Yes...nais piepel. En ik heb er geeneens voor in de rij hoeven staan. Ik was hele ochtend op de pre-school van Benjamin de fruit aan het choppen en met de andere kidz spelletjes aan het doen en dus minder de hand van mn zoon vast hoeven houden (ik lijk de hele week al op een creche-teacher, not my dream.....duizelduizel!!), dus no time 2 arrange de tickets. Een NL-Kiwi vriend van Robin getext (ge-smst) die hier 3 minuten rijden vandaan woont van wie we wisten dat hij er ook graag heenwilde, en hij heeft 6 tickets geregeld. Echt leuk. In Odoorn 7 jaar ingekakt and now we are raising up.....Zo voelt het echt. Ik ben net terug van de borrel met de mama's. Lady's in da house!! Ik werd gewoon opgehaald door m'n vriendin (klinkt zo leuk) Lyndsy met de auto, ze woont 50 meter verderop (de mama van Olivia waar Kiare zo leuk mee speelt (en danst....tsjoetsjoewa-tsjoetsjoewa etc.) ) en we reden naar Paper Moon, the pub hier. En daar werd ik verwelkomt door 6 andere  moeders. Sjonge, rap vd tongriem, zagen er leuk uit, kletsen de oren vh hoofd en was eigenlijk gewoon heel erg leuk. Ze hebben met zn allen 's-zomers de gewoonte om af te spreken op het strand met de kidz na school en dat iedereen wat lekkers meebrengt. Well, I'm in!!! Tis allemaal zoooooooo anders dan ik ooit gewend ben! 't Lijkt wel of we helemaal opleven hier. Dat belooft nog wat de komende tijd. Nou ja, we shall see.
Kiare vanmiddag van de walking schoolbus gehaald en bij de thee en koekies ging K haar lieve brother de engelse woorden uitleggen wat zij weer had geleerd op school. Zeer stoer en lief. Robin heeft vandaag gewerkt bij Dave (buiten in de regen klussen gedaan) en morgen.....zal hij 't horen. Iedereen is zeer nieuwsgierig haha en nee hanneke het is geen president van NZ..wel bijna :-)))   Dat zou toch wat zijn zeg....morgen onze vertrouwde spullen in dit verre van vreemde land EN de (plies positieve) uitslag van de sollicitatie...it would B to good 2 B true....We wachten af.
Benjamin heeft vandaag een vision en hearing test gedaan op de pre-school, bij ieder kind werd dat vandaag afgenomen. Ik als vertaler natuurlijk erbij, nou hij deed het super. Zowel ogen als oren prima. Dan is hij dus toch oost-indisch doof:-) Naja. Weer leuk gespeeld met Ama en Harrison (bye Bendzjamin!!!!) , dus morgen ga ik het proberen......Ik laat hem 1 a 2 uurtjes alleen spelen op de creche (eehh..pre-school), snel naar huis, de verhuiswagen van Conroy goeiendag zeggen (ze zetten zelfs alle meubels weer inelkaar!!) en ons verkneukelen met onze spulletjes (eieieindelijk weer een bank 2 sit on!!) en dan lunchen met Ben op pre-school. Dat laat ik hem nog niet alleen doen. Kiare wordt morgenochtend opgehaald door de driver van de walking schoolbus en dat is Lyndsy die ze dus al kent.
Nou, dat was het weer voor vandaag.
Zeer bedankt voor aaaaallle leuke reacties enzo, heerlijk dat ik ook weer mn hart heb kunnen luchten op deze manier (lekker hoor, gewoon maar dom lullen en niemand die je tegenspreekt, everybody should do this) en ......ZIN IN MORGEN!!! PS Vooral de kidz: die willen hun bikes!
XX
M

facts

Ik zit altijd maar weer positief te schrijven en maar weinig echte keiharde feiten die de bocht door komen vliegen, so hier komen dan een paar: - je hoeft je hier niet te laten inschrijven bij de gemeente, je hebt een visum (of niet), een taxfilenumber (BSN) en een adres, that's enough - een rijbewijs kan je zo om laten zetten, kost geen drol, je betaalt een paar centen en klaar (ondanks het feit dat ze andere voorrangregels hebben; in NL gaat korte bocht voor lange bocht, maar in NZ gaat lange bocht voor de korte, echt de wereld op zn kop dus :-)), alles gaat zo makkelijk; benj ging verven op pre-school, ik vroeg of hij een schort ommoest, nee hoor dat wassen we er wel uit werd er gezegd  - de koffie is hier een coppa en die is echt TE lekker - er is letterlijk weinig kleur in NZ, zowel in kleding als in da houses..geeft mij weer gat-in-de-markt-mogelijkheden dus...- verder heeft NZ ofcourse genoeg kleur als je begrijpt wat ik bedoel, it RULES van alle kanten - feit is dat Robin de garage vanmorgen volledig heeft opgeruimd, gepoetst, overbodige spullen van de vorige bewoners op straat heeft gezegd en 't ziet er picobello uit nu voordat onze spullen komen vrijdag - feit is ook dat benjamin vanochtend TE leuk heeft gespeeld vanmorgen met Harrison en Ama, 2 dudes van 4 jaar en gewoon prompt in de auto terug tegen mij zegt: mama ik kan morgen wel gewoon alleen naar de creche hoor, ik heb nu vriendjes.....:-)  - nog 'n feit dat ik 2 leuke meiden op de pre-school heb ontmoet die bij een hardloopclub zitten (join in!!!) hier in de buurt en hun namen en nummers aan me doorgaven en  blij waren dat we er waren want dan hadden hun zoons een jongen van dezelfde leeftijd om mee te spelen in de holidays - nog een feit dat Kiare post kreeg vanuit Nederland van haar beste vriendinnetje Ines!! THNX Ines!!!! Ze was er heel blij mee!! wat een mooie kaart en vlinder - ook een feit dat er naschokken zijn in Canterbury (Christchurch, zuidereiland NZ) van 5.1 op de schaal van Richter en dat er best veel paniek is op het zuidereiland. Wij zitten op het Noordereiland. Geen doden gevallen gelukkig. Maar veel gebouwen vernield. Zo heeft echt ieder land z'n goods en z'n bads...- feit is dat ik alle ramen vanmiddag heb gezeemd (en dat zijn er veeeeel) (interessant), Ro en kidz waren even naar het strand :-)  - feit is ook dat mijn piano niet in de woonkamer kan staan omdat hij via het deck (veranda) zou moeten en dan knalt hij erdoorheen, zo stevig issie niet (oeps) - waar komt hij dan wel te staan? feit is dat hij komt te staan in de garage. Haha, lach maar. Maar feit is dat wie het laatst lacht, het beste lacht. - feit is ook dat we goeije ideeen daarover hebben en dus een deel van de garage gaan gebruiken als muziekkamer. Vandaag direct wat maracas (zo heet dat toch? ), fluit (ik had al een bamboo dwarsfluit op de kop getikt in Thailand), mondharmonica en tamboerijn in vrolijke kleuren gekocht in toy-store. Feit is dat we er wat leuks van gaan maken hier.

Feit is dat 't toch weer een soort van positief verhaal is geworden, maarrr....wel met een paar keiharde snoeiharde feiten waar niet aan getornd kan worden. Ha.

En nu....kruip ik tegen mn mannetje aan, hard gewerkt vandaag, time 4 a nap. That's a fact.

XXX
M

Postcards from far away - Coldplay

Lekker melangolisch he :) Wel toepasselijke titel!

het duizelt

me voor de ogen, al die indrukken, al die gesprekken, al die nieuwe dingen...Maar ik geloof nog steeds dat het de juiste stap is. Nogmaals sinds we de beslissing hebben genomen, lijkt de hele kosmos mee te werken. Alles is hier net even een stap hoger, luxer, beter, fijner......zoiets. En dan bedoel ik het echt niet negatief naar NL, ik bedoel dat het hier voor ons gewoon net ff iets lekkerder gaat ofzo. Naja wat heb ik nou recht van spreken, we zijn hier nu precies 4 weken geleden aangekomen, dus nog maar kort, maar dan toch al zoveel geregeld.... een auto, een huis, een school, een pre-school en een baan voor Robin....Althans...dat laatste...dat horen we deze week. He gave everything en er hing gewoon een aura om hem heen van tevredenheid en rust en zo van: this is all I have to offer. Take it or leave it..Hij is nu net terug van ook weer een strategische meeting bij een vereniging die met de baan te maken heeft en met wat mensen gebabbeld..
Goed. Verder over Benjamin. Hele ochtend is mama er wel weer bijgebleven, maar op een gegeven moment gingen we een spelletje doen (domino van thomas de trein, altijd goed he, met thomas voelt hij zich ook vertrouwd en veilig) , Emily (nee niet 1 vd locomotieven, maar een lief meisje van 4 jaar) kwam erbij zitten en ik trok mij een beetje terug...en...ze hadden lol en Benjamin won ook nog es the game. Hij vondet leuk. Maar verstaat nog weinig. Wel zei hij dat hij zijn thomas de trein-umbrella mee moest nemen! En Kiare sprak vanmiddag met een vriendinnetje: will joe play bij my house? lief he. Elke dag wat huiswerk mee en ze oefent graag voor t slapen gaan. Elke dinsdag sta ik nu op de lijst om de walking schoolbus te lopen met een andere ouder. Een stuk of 13 kidz lopen we dan door Centennial Park naar huus. Knaloranje (hollaaand) hesje aan en niemand kan om me heen. Leuk he. Zo burgeren we al aardig in. Een oma van een meisje (Hanneke)  bij Ben op de creche ( o nee pre-school) woont ook vlakbij en we moesten maar es koffie drinken, want hanneke is daar vaak. Ook een ander NL stel. Maar goed, we zijn hier met name om ook lekker met de kiwi's in te burgeren. Naja ook daar zit al redelijk wat schot in, want do-avond ga ik dus wijnen met de mama's in de plaatselijke kroeg. Ik ga nu vragen aan Robin mn rug te masseren, de moeheid slaat bij mij altijd in mn rug...
We hebben nog n drukke tijd voor de boeg, want ik wil het liefste het huis schoon en wat muren geverfd hebben voordat de spullen komen, ws. aanstaande vrijdag!! Maar goed, see how it goes. Robin gaat morgen aan de slag voor loon bij zn andere baan nog (Dave) en ik ga met Benj mee nr pre-school. 'k Hoop dat ik morgenmiddag flink aan de bak kan.
Als de spullen erin staan, zetten we er wat fotoos op!
XX
M

home sweet home :-)

Yesss...home sweet home ja, wat a sweet home it is!! Even more beautiful nu er geen spullen instaan. Wat een ruimte. We overwegen zelfs het schip met furniture terug te sturen naar Nederland, ZONDE dat al die ruimte verloren gaat strax. Naja, gewoon een kwestie van effectief inrichten, toch. Zaterdagochtend zijn we dus vertrokken naar de westcoast van Auckland. We konden pas za-av na 19 uur in ons huis. Als je door die wijken rijdt, is het ook weer een heel verschil met de oostkant waar wij zitten. Daar heb je veel unemployment (werkloosheid dus) en dat is te zien. Grimmig sfeertje en veel vervallenheid. Maarrrr de natuur en de cliffen en de waves zijn echt magisch...we hebben een hike (wandeling, zo lekker irritant lezen zeker met die engelse termen erdoorheen ..) gemaakt naar Wai KareKare. Ik weet dat NZ een prachtig land is, maar hier werd ik toch bijna emo van...Deze schoonheid konden mijn ogen niet aan. Oke er stond wat wind er er vloog wat zand in, maar  dat bedoel ik niet. Reusachtige cliffen rijzen als ....eehh cliffen uit de grond, met een woeste zee op de achtergrond, witte schuimkragen, een afgescheiden eilandje zo'n 20 meter van het vaste land, een enorme tak dat er ws. al jaaren ligt, te perfect voor een nog perfectere foto op de juiste plek.. De zon bracht tegen de namiddag een prachtige gloed over dit hele schouwspel waarin een gezin een vlieger de lucht liet kussen....Ik wordt er poetisch van, merk je dat? Goh..we waren er allemaal stil van eigenlijk toen we terugreden, ik heb zelden zoiets moois gezien.
Die avond waren we uitgenodigd bij Erica en Tony en hun 2 koters, heerlijk echt NZ gegeten en daarna helemaal stuk van de dag naar our new home. Daar waren de oude huurders nog druk bezig schoon te maken, sjouwen etc. Omdat de kidz ook echt wel naar bed moesten, zeiden we dat hun ook maar een wijntje moesten gaan drinken, waren ze vast aan toe en dat ze morgen maar verder moesten gaan. Zo gezegd zo gedaan en met een knallende koppijn zijn we in slaap gevallen op geleende bedden van de ex-huurders (AnnMarie en Jeremy, een Britse en een Kiwi-dude). Wat was het kououououd. Slik. Een linnen lakentje en een All Blacks-kleed was niet afdoende. Na een baggernacht, vlgnd dag in een leeg huis ontbeten, aan een geleende tafel en 4 stoelen. That's all you need. En koffie. En die had ik niet. Slik. Hoe komen we de dag door. Dat gaat niet werken dus, althans...ik kan dan niet werken...niet vooruit te branden. Gelukkig zijn de winkels hier in NZ 7 dagen per week open (ook de gewone shops) dus nog net voldoende energy om in de auto te stappen 2 get some cafein en een hele lading aan weekboodschappen. Die megakoelkast en mega freezer moeten toch gevuld worden, niet? De kinderen eten ook heel erg goed moet ik zeggen, standaard 3 boterhammen bij 't ontbijt (oke wat wil je ook met Pam's Hazelnut smooth spread), de lunch is niet om aan te slepen, wortels, bananen, appels, 't gaat er allemaal in. Avondeten ook, buikjes lijken onverzadigbaar. Nou heerlijk van smullen kindjes! Komt omdat we aan de zee wonen, het schijnt dat dat veel energie kost, dus ook snel honger. Vandaar dat wij elke avond gesloopt zijn..hihi.
Wat een aardige mensen hier zeg..Wat een superbuurt. Ik had vrijdag al contact opgenomen met de coordinator van de Walking Schoolbus om te zeggen dat Kiare vanaf maandag ook mee gaat lopen. Niet meer met de auto naar school dus. Komen Clare and John diezelfde dag zichzelf introducen bij ons met hun 2 zoons van 5 en 6 en blijken ze 50 meter verderop te wonen. " Once you're all settled, you should come over and have a beer!!" kregen we te horen. Prompt 10 minuten daarna kwam Olivia met haar zus en moeder langsgelopen, zij zit in dezelfde klas als Kiare, dus K rende op O af en zei dit is mijn vriendinnetje!! Die mensen gingen naar een speciaal park die middag en vroegen of K zin had om mee te gaan. En dat wilde ze wel! Zeer stoer. Met allerlei gebaren, maar vooral veel rennen en lachen komen ze al zover! Duss...foetsie, weg was ons meissie. Ons kleine grote meissie. Benjamin viel tijdens een Thomas de Trein aflevering in slaap voor de laptop..Wat een indrukken...
Vandaag ging B voor 't  eerst naar pre-school!! Mijn onderbuikgevoel zei al dat ik deze hele ochtend erbij zou moeten blijven, want sinds hij nu 8 weken niet meer op de creche is geweest,  alleen maar bij ons EN in een ander land, zijn wij natuurlijk zijn enige veilige haven op dit moment. Overal pakte hij mijn hand vast en ik mocht niet meer dan een halve meter bij hem vandaan. Mooie leuke en gezellige creche met heel erg veel toys. Eerst de blokken, toen de houten treinen, toen de auto's, toen naar buiten het tarzan-touw, de schommel, de kruiwagen, de zandbak, de zandwagens, de boekjes en toen....ja dat was het! Duplo treinspoor met wagentjes en poppetjes!!! Toen voelde hij zich veilig genoeg om mijn hand even los te laten zodat ik 1 minuut naar de toilet kon...Ouders worden juist aangemoedigd om erbij te blijven en naar eigen gevoel weg te gaan zodra het kind zich goed genoeg voelt. Nou lijkt mij zeker niet verkeerd, zo leggen we een mooie basis daar en leert hij stap voor stap dat het ook hier heel leuk en gezellig en leerzaam is en dat hij kan communiceren met andere kidz. Ik denk dat ik deze hele week er nog wel bij zal blijven en stukje bij beetje letterlijk wat meer afstand kan nemen. Een paar meter verderop met een leidster staan praten of even nr de WC, zo van blijf maar lekker bij je treinspoor voordat iemand anders ermee gaat spelen. Ofzoiets. Vandaag werkte dat al a little. Aan het einde van de ochtend is het "mat-time" , dan worden er liedjes gezongen en verhaaltjes verteld. En daarna de lunchbox opgegeten (de inhoud dan).
Pfioe. Dat zat erop! Hij wilde na de lunch gewoon blijven, hij had alweer een ander hoekje met auto's ontdekt waar hij zn zinnen op had gezet..Morgen weer schat!!
Thuisgekomen kon ik even snel de speelkamer vd kidz poetsen en na een uur weer weg met Ben om K op te halen, deze week laat ik haar nog niet alleen lopen met de walking schoolbus...eerst maar even vertrouwd raken met de mensen die de "driver" zijn van die dag. En de kidz. En zichzelf een beetje verstaanbaar maken lijkt me. Ze had weer een leuke dag en ze leert meer woordjes. Olivia is hier blijven spelen, leuk te horen hoe ze dan Mikado doen. Als O aan de beurt is zegt K " joe turn" (your turn) en O keek K heel raar aan toen ze ging dansen op dat liedje van Tsjoetsjoewa (huh? hoe schrijf je dat?). Dan zingt de zanger (hoe heettie?) armen omhoog, vuisten maken, tong naarbuiten, hoofd omhoog, billen naar achter..etc. En dat moet je dan nadoen. Maar goed, als je niet weet wat er wordt gezegd (gezongen) dan krijg je echt een heeel raar dansje!!! Ik heb maar uitgelegd dat ze zo niet altijd dansen in NL maar dat je zo moet dansen omdat het liedje dat zegt....Komisch om te zien, waar je dan die taalbarriere in terugziet zeg maar.
Robin heeft verfspullen gehaald, want we mogen van de landlord gewoon hatseflats die muren een kleur geven. Nou, doe mij die kwast dan maar!! Leuk!!
En Robin..... the day will be 2morrow!!!! Een gelikte presentatie staat klaar op zn PC, al een paar keer droog geoefend zeg maar, op en top voorbereid, met veel mensen gesproken....meer dan dit kan hij niet doen. Hij heeft er zin in.
Zet 'm op Ro morgen!!!!!!!!!!!! Let's kick ass.
M
XX

Wij hebben niks van aardbeving gemerkt!

We kregen al wat sms berichten vanuit NL of we last hebben gehad van de aardbeving die vannacht het zuider eiland heeft opgeschrikt. Nou nee dus, sterker nog, we wisten niet eens dat er wat was gebeurd.

Het is nu bijna 10 uur en we staan in de startblokken om ons appartement waar we bijna een maand hebben gewoond te verlaten. Zoals steeds het geval was de afgelopen weken waren we weer een gesmeerd team en dus geen gestress. Het is nu voorlopig de laatste keer dat we onze mooie (JIBA, meer vakantie) koffers inpakken en zijn daar ook wel beetje klaar mee. We hebben ontzettend veel zin om vanavond ons nieuwe huis te betreden. Bijna dagelijks maken we leuke dingen mee en ook komende week wordt weer erg leuk. Gisteren zijn we met z'n 4-en naar de Burger King geweest om te vieren dat Kiare zo'n goeije eerste week op school heeft gehad. Ze heeft nu al veel woordjes geleerd. Als het regent buiten zegt ze nu al: kijk pap het is raining buiten! Na de Burger King nog even geskypt met opa en oma en daarna naar de kroeg gegaan in Browns Bay waar ik met my mate Herb had afgesproken. Wat een aardige kerel! Lekker aan de Heineken en veel over (beach)volleyball gekletst natuurlijk. Gisteren trouwens ook energiemaatschappij gebeld dat ze blijven leveren dit weekend. Ik kreeg een zeer vriendelijk dame aan de lijn met wie ik alles kon regelen. Bel ik een uur later terug naar de maatschappij om nog wat te vragen, ik zeg "hi this is Robin speaking". Zegt ze "Hey Robin it's you again". Oftewel zelfde dame! Kennelijk allemaal wat kleinschaliger hier maar wel erg makkelijk ipv 100 keer door te worden verbonden bij Essent.... Enfin het is nu echt bijna 10 uur dus we moeten uittsjekken. We gaan nu eerst heerlijke dag tegemoet met wat mooie wandelingen langs de west coast. Ongerepte natuur, zwart zand en metershoge golven. Het kan zijn dat we even wat lastig te bereiken zijn via internet komende dagen. Weet niet hoe snel het allemaal gaat met internet installeren.

Fijn weekend iedereen!

Robin

the moms in the hood

with a glass of wine the moms in the mood....Jawel. Verbazing op verbazing. Die mama van Amber (Haley) wilde dus onze contactgegevens hebben want we horen erbij. Joepie! We zijn niet onzichtbaar! Prompt krijg ik een mail binnen met daarin een uitnodiging aan alle mama's van year 2 van classroom 24 (28 kidz) om te vieren dat Kiare in de klas is gekomen en dat dat een goed excuus is om in de kroeg een glass (of 2) of wine te komen drinken volgende week donderdagavond.......!!!!! WAAAAT? Eehh.....jaa ofcourse, I'll be there!! Das nog es wat anders dan een kopje koffie met een kaakje. Ha. Wat leuk. Zo leer ik ze allemaal kennen (al lallend) en hoef ik er niet meer onwennig bij te staan. Niet dat ik de illusie heb dat ik ze allemaal door en door ga kennen na n avondje wijnen, maar goed, het begin is er en mijn intentie ook om es wat meer open te zijn naar de schoolmama's...Wie weet zitten er nog leuke meiden tussen met wie het klikt. Vast.
Vanochtend echt een fantastische ochtend gehad mijn lieve zoon! Elke minuut bedenk ik me dat ik dit echt nog nooit heb kunnen doen in de afgelopen jaren sinds we kidz hebben....altijd maar werken en op mn vrije dag heel erg druk zijn met racen van hot naar her.  Nadat Kiare naar school was gebracht, zijn wij naar starbucks coffee gereden (waar ze de beste coffee van NZ hebben), een Latte besteld en....2 chocoladeslices....ach tis nog vakantie, maandag begint het echte leven van Benjamin ook weer, dus ervan genieten. In 2 luie stoelen geploft, wat kan die jongen kletsen. Gezellig hoor. Daarna naar de bieb (waar ik zo gratis lid van was geworden) , want...om 10 uur begon de Wiggle en Rhymes voor de kiddo's!! Allemaal muziek, muziekinstrumentjes en boekjes werden er voorgelezen, gedansd en gezongen. Zo stoer als Bennie kan zijn, zo shy issie dan in een groep met 20 kindjes. Wordt weer tijd voor pre-school dus..was het helemaal ontwend.  Toch genoot hij ervan, vooral toen zn favoriete liedje werd gezongen Twinkle twinkle little star, how I wonder what you are, up above the world so high, like a diamond in the sky....Direct dat boekje meegenomen en thuis voorgelezen. Ook de DVD van Muis (Maisy) hadden ze, dus helemaal heppiedepeppie huppelde B weer terug naar huis. Het regende, dus hoppakee DVD erin en (in het engels!) Maisy afgespeeld. Er stonden 7 talen op waaronder NL, maar goed, dat kan 'ie al :-).
Robin heeft vandaag gewerkt, morgen heeft hij 2 afspraken ihkv DE sollicitatie en Kiare heeft morgenmiddag de eerste schoolweek erop zitten. Pfioe. Ze glimt wel telkens van trots als ik haar de lieve berichtjes uit NL voorlees dus nogmaals.......thnx allen!!
Morgen de koffers pakken! Wij duiken er nu in..
XX
M

year 2

Nou wij moeten ook nog wennen aan de schooljaren en leeftijden. Wij maar denken dat ze al die dagen naar year 1 ging, blijkt dat we haar al 3 dagen naar year 2 brengen.... Oeps.  Maar het klopt wel hoor :-) Year 2 staat gelijk aan groep 3 in NL. Alleen dit jaar eindigt in december, want hier hebben ze dan zomervakantie (7 weken!), net 7 weken vakantie achter de rug maar goed. Naja, we hebben ' t geluk dat we in een redelijk leuk land zitten (haha understatement ten top dus he!!!)dus genoeg te doen en zien.  In februari 2011 gaat ze dan door naar year 3 in principe, omdat ze zeggen dat het belangrijk voor haar is om mee te gaan met haar vriendinnen....Nou heerlijk, wat een insteek. Kidz gaan hier als ze 5 jaar zijn naar school en stromen in in year 0. Dan gaan ze sowieso door na de zomervakantie naar year 1. Kiare wordt in december 7 jaar en zit nu ook bij meiden in de klas die ook bijna 7 worden of 't al dit jaar zijn geweest. Heerlijk om te zien dat ze voor 't eerst es niet de allerlangste is die er met kop en schouders bovenuit steekt. Ze hebben net zo'n (eigen)wijze blik in hun ogen als Kiare.  Zoals renate het al mooi verwoordde, kiare is echt een enorme dappere dodo. Gisteren huppelde ze uit school, sleurde mij alle pleinen van de school langs en liet me precies zien hoe ze ging sporten. Sjonge wat rennen en doen die kidz veel. Vanmorgen om half negen kom je op school, op het ene plein wordt als een bezetene hockey gespeeld (opa jan! jij zou hier warm van worden als je 't ziet!!!) op het andere plein wordt gecricket en weer op een andere wordt rugby gespeeld. Hoezo sportland. Ik heb ook echt nog geen enkel kind gezien die een maatje teveel heeft of zonder gespierde kuiten. Vandaag hebben ze getennist in year 2. Vandaag is ook de lente begonnen en de zon scheen hier heerlijk. Allemaal schoolkids in uniform met blote beentjes en stevige stappers. Het heeft ook wel weer wat. Maar Kiare is natuurlijk geen Kiare als ze zelfs van haar degelijke uniform iets bijzonders weet te maken. Haal ik haar op van school, heeft ze 1 van haar lichtblauwe lintjes die ze in haar 2 paardestaarten had vanmorgen om haar enkel geknoopt. Ergens vond ze een gele bloem met speld, die ze vervolgens in haar haar had geschoven. Van tientallen meters herken je dochter De Goeij. Wat een troelala :-)) Vandaag 10 boekjes meegekregen om haar engelse woordjes te leren, veel oefenen thuis. De juf zei dat ze al doorhadden dat ze een pienter meisje is, wat het hele proces zal vergemakkelijken :-)) Papa en mama gloeien van trots ofcourse. Maar goed pienter of niet...vanavond had ze wel even een dipje....We zaten er eigenlijk al op te wachten...In al deze weken geen onvertogen woord en telkens zo goed gehumeurd en monter stapt ze op elke nieuwe situatie af. Dat moet een keer even in een dal belanden. Voor het eerst zag ik de traantjes over haar wangen biggelen en snikkend vertelde ze me dat ze nooit engels zal kunnen leren. Ze verstaat er niks van....Veel geknuffeld en uiteindelijk is ze in slaap gevallen...
Nog 3 dagen en dan verhuizen! Erg veel zin in. Zin in de vastigheid van een huus. Oke, we huren het, maar toch het is ons huurhuis. En zo'n mooie buurt. Zaterdag moeten we hier om 10 uur uit, dan vertrekken we naar de westcoast van auckland en dan gaan we een mooie trekking doen (wandeling) door een national park. Pas 's-avonds kunnen we in onze nieuwe woning, dus kwam het ook mooi uit dat we door onze NL-UK vrienden in Devonport (ook de north shore) zijn uitgenodigd een hapje te komen eten! Gezellig. Zondag flink wat inkopen doen om die enoooorme koelkast en freezer te gaan vullen met fooood. Maandag eerste dag voor Benjamin!! Is er ook aan toe. Acht weken non-stop bij ons geweest, begint wat teveel aan ons te hangen (wel gezellig natuurlijk) maar....tis gezond ff weer met leeftijdsgenootjes te spelen. Ik zal er zeker wel het eerste uur bijblijven. Das het vervolg van het begin van ons leventje hier in the land of promises..Oh ja nog wat leuks meegemaakt 2day: was ik in het gemeentehuis (north shore city council) om 1 en ander te regelen over rijbewijs, zegt de ambtenaar achter de balie: goh ik had dat en dat boek ook, ik heb 'm net weggedaan anders had je hem wel kunnen lenen...echt oprecht zeg maar..En daarna (ook echt oprecht) well really nice to meet you and good luck here in NZ!! Nou jaaaaa!! met alle respect naar de gem.ambtenaren in NL (ik was er zelf ook 1...) maar dat heb ik ze nog nooit zien doen. Wat grappig. Wat persoonlijk. En wat aardig. Wat een leuk land. Oh ja en dan nog iets en dan stop ik echt: stond ik op school te wachten op kiare, komt er een moeder naar me toe, zegt ze dat ze graag mn adresgegevens enzo wil hebben want in de zomer gaan ze nog wel es met de kidz van de klas en de mama's naar het strand met zn allen en ik hoor daar natuurlijk ook bij. Haar dochter Amber had al heel lief met die van ons gespeeld gister. Nou jaaaa!!! Van verbazing in verbazing...Oh ja en dan NOG wat leuks!!! (zucht ik hou niet op....) Robin heeft as dinsdag een jobinterview....je raadt nooit wat.. we laten het nog lekker vaag, maar zodra er goed nieuws is horen jullie het als eerste :-)   Spannende week dus vlgnd week...
X
M

Onze inboedel is er bijna!

Vandaag weer een leuke dag gehad! Mirjam zal zo vertellen wat voor leuke dingen weer allemaal hebben meegemaakt vandaag. Aangezien zij dat als geen ander kan overbrengen..... vertel ik alleen dat onze inboedel er bijna is. We kregen vandaag een berichtje dat a.s. maandag de boot(Maersk Denton) aankomt (zie foto) en dat als de douane een beetje meewerkt wij volgende week vrijdag alle spullen thuis geleverd krijgen! Dat is dus maar een weekje kamperen in een leeg huis :)

Vanaf Robin's iphone

koffie...koffie.....tijddddddd!