home sweet home :-)

Yesss...home sweet home ja, wat a sweet home it is!! Even more beautiful nu er geen spullen instaan. Wat een ruimte. We overwegen zelfs het schip met furniture terug te sturen naar Nederland, ZONDE dat al die ruimte verloren gaat strax. Naja, gewoon een kwestie van effectief inrichten, toch. Zaterdagochtend zijn we dus vertrokken naar de westcoast van Auckland. We konden pas za-av na 19 uur in ons huis. Als je door die wijken rijdt, is het ook weer een heel verschil met de oostkant waar wij zitten. Daar heb je veel unemployment (werkloosheid dus) en dat is te zien. Grimmig sfeertje en veel vervallenheid. Maarrrr de natuur en de cliffen en de waves zijn echt magisch...we hebben een hike (wandeling, zo lekker irritant lezen zeker met die engelse termen erdoorheen ..) gemaakt naar Wai KareKare. Ik weet dat NZ een prachtig land is, maar hier werd ik toch bijna emo van...Deze schoonheid konden mijn ogen niet aan. Oke er stond wat wind er er vloog wat zand in, maar  dat bedoel ik niet. Reusachtige cliffen rijzen als ....eehh cliffen uit de grond, met een woeste zee op de achtergrond, witte schuimkragen, een afgescheiden eilandje zo'n 20 meter van het vaste land, een enorme tak dat er ws. al jaaren ligt, te perfect voor een nog perfectere foto op de juiste plek.. De zon bracht tegen de namiddag een prachtige gloed over dit hele schouwspel waarin een gezin een vlieger de lucht liet kussen....Ik wordt er poetisch van, merk je dat? Goh..we waren er allemaal stil van eigenlijk toen we terugreden, ik heb zelden zoiets moois gezien.
Die avond waren we uitgenodigd bij Erica en Tony en hun 2 koters, heerlijk echt NZ gegeten en daarna helemaal stuk van de dag naar our new home. Daar waren de oude huurders nog druk bezig schoon te maken, sjouwen etc. Omdat de kidz ook echt wel naar bed moesten, zeiden we dat hun ook maar een wijntje moesten gaan drinken, waren ze vast aan toe en dat ze morgen maar verder moesten gaan. Zo gezegd zo gedaan en met een knallende koppijn zijn we in slaap gevallen op geleende bedden van de ex-huurders (AnnMarie en Jeremy, een Britse en een Kiwi-dude). Wat was het kououououd. Slik. Een linnen lakentje en een All Blacks-kleed was niet afdoende. Na een baggernacht, vlgnd dag in een leeg huis ontbeten, aan een geleende tafel en 4 stoelen. That's all you need. En koffie. En die had ik niet. Slik. Hoe komen we de dag door. Dat gaat niet werken dus, althans...ik kan dan niet werken...niet vooruit te branden. Gelukkig zijn de winkels hier in NZ 7 dagen per week open (ook de gewone shops) dus nog net voldoende energy om in de auto te stappen 2 get some cafein en een hele lading aan weekboodschappen. Die megakoelkast en mega freezer moeten toch gevuld worden, niet? De kinderen eten ook heel erg goed moet ik zeggen, standaard 3 boterhammen bij 't ontbijt (oke wat wil je ook met Pam's Hazelnut smooth spread), de lunch is niet om aan te slepen, wortels, bananen, appels, 't gaat er allemaal in. Avondeten ook, buikjes lijken onverzadigbaar. Nou heerlijk van smullen kindjes! Komt omdat we aan de zee wonen, het schijnt dat dat veel energie kost, dus ook snel honger. Vandaar dat wij elke avond gesloopt zijn..hihi.
Wat een aardige mensen hier zeg..Wat een superbuurt. Ik had vrijdag al contact opgenomen met de coordinator van de Walking Schoolbus om te zeggen dat Kiare vanaf maandag ook mee gaat lopen. Niet meer met de auto naar school dus. Komen Clare and John diezelfde dag zichzelf introducen bij ons met hun 2 zoons van 5 en 6 en blijken ze 50 meter verderop te wonen. " Once you're all settled, you should come over and have a beer!!" kregen we te horen. Prompt 10 minuten daarna kwam Olivia met haar zus en moeder langsgelopen, zij zit in dezelfde klas als Kiare, dus K rende op O af en zei dit is mijn vriendinnetje!! Die mensen gingen naar een speciaal park die middag en vroegen of K zin had om mee te gaan. En dat wilde ze wel! Zeer stoer. Met allerlei gebaren, maar vooral veel rennen en lachen komen ze al zover! Duss...foetsie, weg was ons meissie. Ons kleine grote meissie. Benjamin viel tijdens een Thomas de Trein aflevering in slaap voor de laptop..Wat een indrukken...
Vandaag ging B voor 't  eerst naar pre-school!! Mijn onderbuikgevoel zei al dat ik deze hele ochtend erbij zou moeten blijven, want sinds hij nu 8 weken niet meer op de creche is geweest,  alleen maar bij ons EN in een ander land, zijn wij natuurlijk zijn enige veilige haven op dit moment. Overal pakte hij mijn hand vast en ik mocht niet meer dan een halve meter bij hem vandaan. Mooie leuke en gezellige creche met heel erg veel toys. Eerst de blokken, toen de houten treinen, toen de auto's, toen naar buiten het tarzan-touw, de schommel, de kruiwagen, de zandbak, de zandwagens, de boekjes en toen....ja dat was het! Duplo treinspoor met wagentjes en poppetjes!!! Toen voelde hij zich veilig genoeg om mijn hand even los te laten zodat ik 1 minuut naar de toilet kon...Ouders worden juist aangemoedigd om erbij te blijven en naar eigen gevoel weg te gaan zodra het kind zich goed genoeg voelt. Nou lijkt mij zeker niet verkeerd, zo leggen we een mooie basis daar en leert hij stap voor stap dat het ook hier heel leuk en gezellig en leerzaam is en dat hij kan communiceren met andere kidz. Ik denk dat ik deze hele week er nog wel bij zal blijven en stukje bij beetje letterlijk wat meer afstand kan nemen. Een paar meter verderop met een leidster staan praten of even nr de WC, zo van blijf maar lekker bij je treinspoor voordat iemand anders ermee gaat spelen. Ofzoiets. Vandaag werkte dat al a little. Aan het einde van de ochtend is het "mat-time" , dan worden er liedjes gezongen en verhaaltjes verteld. En daarna de lunchbox opgegeten (de inhoud dan).
Pfioe. Dat zat erop! Hij wilde na de lunch gewoon blijven, hij had alweer een ander hoekje met auto's ontdekt waar hij zn zinnen op had gezet..Morgen weer schat!!
Thuisgekomen kon ik even snel de speelkamer vd kidz poetsen en na een uur weer weg met Ben om K op te halen, deze week laat ik haar nog niet alleen lopen met de walking schoolbus...eerst maar even vertrouwd raken met de mensen die de "driver" zijn van die dag. En de kidz. En zichzelf een beetje verstaanbaar maken lijkt me. Ze had weer een leuke dag en ze leert meer woordjes. Olivia is hier blijven spelen, leuk te horen hoe ze dan Mikado doen. Als O aan de beurt is zegt K " joe turn" (your turn) en O keek K heel raar aan toen ze ging dansen op dat liedje van Tsjoetsjoewa (huh? hoe schrijf je dat?). Dan zingt de zanger (hoe heettie?) armen omhoog, vuisten maken, tong naarbuiten, hoofd omhoog, billen naar achter..etc. En dat moet je dan nadoen. Maar goed, als je niet weet wat er wordt gezegd (gezongen) dan krijg je echt een heeel raar dansje!!! Ik heb maar uitgelegd dat ze zo niet altijd dansen in NL maar dat je zo moet dansen omdat het liedje dat zegt....Komisch om te zien, waar je dan die taalbarriere in terugziet zeg maar.
Robin heeft verfspullen gehaald, want we mogen van de landlord gewoon hatseflats die muren een kleur geven. Nou, doe mij die kwast dan maar!! Leuk!!
En Robin..... the day will be 2morrow!!!! Een gelikte presentatie staat klaar op zn PC, al een paar keer droog geoefend zeg maar, op en top voorbereid, met veel mensen gesproken....meer dan dit kan hij niet doen. Hij heeft er zin in.
Zet 'm op Ro morgen!!!!!!!!!!!! Let's kick ass.
M
XX